Σάββατο, Σεπτεμβρίου 27, 2014

Τέχνη & Μουτζούρες

Τα σύγχρονα γκράφιτι ξεκίνησαν να κάνουν  αισθητή την παρουσία τους από τη δεκαετία το '70 στη Νέα Υόρκη όπου γίνονται γνωστά κυρίως μέσω της χίπ χόπ μουσικής και στον υπόλοιπο κόσμο.
Υπάρχουν πράγματι ατάκες-συνθήματα-εικόνες που μπορεί να αποτελέσουν τροφή για σκέψη και αφύπνιση ακόμα κι αν χρειαστεί να <λερωθεί> ένας δημόσιος χώρος.

Το να γράφει κάποιος πολιτικά συνθήματα σε κοινόχρηστους χώρους τη στιγμή που δεν μπορούν αυτά να διαδοθούν διαφορετικά (αν και σήμερα υπάρχουν και άλλοι τρόποι - ηλεκτρονικοί - για να γίνει γνωστό ένα πολιτικό μήνυμα ) ως ένα σημείο είναι κατανοητό.
Το να μουτζουρώνεται ένας δημόσιος χώρος με εικόνες και tags από τα οποία δεν βγαίνει κανένα νόημα είναι επιεικώς απαράδεκτο.Άσε που όλοι αυτοί οι επίδοξοι ζωγράφοι-καλλιτέχνες δεν έχουν ίχνος πολιτικής σκέψης ή έστω κάποιο πολιτικό κίνητρο πίσω από τέτοιες πράξεις.
Περισσότερο μοιάζουν με θυμωμένες και απωθημένες ορμόνες όλες αυτές οι μουτζούρες.



Μουτζούρες και συγκεχυμένες εικόνες που ουδεμία σχέση έχουν με πάμπολλα αριστουργήματα που μπορούσε να δει κάποιος (από τους ράπερς και το χιπ χοπ μουσικό κίνημα στη Νέα Υόρκη...)στα εγκαταλελειμμένα τραίνα και λεωφορεία,ή όπως για παράδειγμα το κορίτσι με το ποτιστήρι στο πλαινό του εικονιζόμενου κτιρίου
Αυτό ναι,είναι τέχνη δεν έχει καμία σχέση με τις μουτζούρες με τις οποίες θέλουν να δείξουν στην παρέα τους πόσο μάγκες και επαναστάτες είναι ορισμένοι.
Ακόμα χειρότερα όταν αυτές οι μουτζούρες και τα tags γίνονται αδιακρίτως και  σε ιδιωτικούς χώρους και περιουσίες όπως τοίχοι και πόρτες σπιτιών,βιτρίνες και πόρτες καταστημάτων (σε λίγο θα πάρουν σειρά και τα αυτοκίνητα...) ε, τότε μιλάμε για ωμό χουλιγκανισμό.
Αν ισχύει ότι ο δημόσιος χώρος ανήκει σε όλους εμάς τότε κανένας δεν έχει το δικαίωμα να τον ιδιοποιείται και να τον μεταμορφώνει κατά το δοκούν,στην τελική ας κάνει μια λαϊκή συνέλευση ο κάθε δήμος με τον κόσμο του κι αν η πλειοψηφία αποφασίσει πως είναι καλό να βάφονται με γκράφιτι οι δημόσιοι χώροι και οι δρόμοι, τότε τιμή σας και καμάρι σας να βάψετε από άκρη σε άκρη  ολόκληρη την πόλη.
Αυτό είναι δημοκρατία,οτιδήποτε άλλο όχι μόνο δεν είναι δημοκρατικό αλλά ούτε καν επαναστατικό.
Επανάσταση που δεν στηρίζεται από τη πλειοψηφία δεν είναι επανάσταση,είναι δικτατορία.
Έξω έχει αρχίσει να πέφτει ένα φθινοπωρινό ψιλόβροχο...

Από το web radio ακούγεται το <Children of the revolution> των Violent Femmes



Mr Soul Radio

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου