s

Τρίτη, Μαΐου 23, 2017

Λεωφορείο ο πόθος!

Λεωφορείο ο πόθος!
<One Two Freddy's Coming For You Three Four Better Lock Your Door...>

  Όσο θα μεγαλώνει η Παγκοσμιοποίηση(αποτέλεσμα και του υπερπληθυσμού της γης που διαρκώς αυξάνεται...)η ασφάλεια, η δημοκρατία,καθώς και οι ελευθερίες του ανθρώπου(ακόμα και για απλά καθημερινά πράγματα όπως το να πας σουπερ μάρκετ ή να παρακολουθήσεις μια συναυλία) θα περιορίζονται όλο και περισσότερο.Η ...περίφημη πολυπολιτισμικότητα που διατυμπανίζουν κάποιοι ,για εφήμερα και προσωπικά οφέλη,θυμίζει ένα λεωφορείο που έχει φτιαχτεί για να μεταφέρει και να εξυπηρετεί,λόγου χάρη,50 επιβάτες και για <συγκεκριμένους λόγους> θα πρέπει,ξαφνικά, να μεταφέρει 80! και 100!.Ε,λοιπόν κανείς δεν πρόκειται να φτάσει στον προορισμό του.Οι επιβάτες θα φαγωθούν μεταξύ τους!Και στο τέλος το λεωφορείο θα ντελαπάρει!Πολύ απλά γιατί δεν επρόκειτο, ας πούμε,για μια παρέα,ή μια ομάδα 5-10 ανθρώπων που-εξ αιτίας κάποιων γεγονότων- βρέθηκαν σ' έναν έρημο δρόμο και οι υπόλοιποι 50 επιβάτες του λεωφορείου αποφάσισαν (αυθόρμητα αλλά και για ανθρωπιστικούς λόγους) να δώσουν από το χώρο τους-στο λεωφορείο-στριμώχτικαν λίγο, για να χωρέσουν και αυτοί!Εδώ υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο.Ακόμα και από οικονομικής άποψης ποτέ άλλοτε τα ταξίδια,από την μία άκρη της γης στην άλλη, δεν ήταν τόσο εύκολο να πραγματοποιηθούν όσο είναι σήμερα ,στην <βαθιά ελεγχόμενη και παγκοσμιοποιημένη> εποχή μας...

Και ποτέ άλλοτε δεν ήταν παράλληλα και τόσο επίφοβα.
Το παράδειγμα με το λεωφορείο μπορείτε να το σκεφτείτε ξεκινώντας από τη γειτονία σας,το χωριό ή την πόλη σας,το κράτος και την ίδια τη χώρα σας.Και τέλος για ολόκληρη την υδρόγειο.Είναι ακριβώς το ίδιο! Μια μικρογραφία,ή μια μεγένθυση του ιδίου φαινομένου.
Το ερώτημα είναι τι κάνεις γι αυτό?

Γιάννης Βασιλείου.

Υ.Γ.:Από το αγαπημένο web radio ακούσαμε το κομμάτι αυτό:







Η Μουσική σήμερα:



Πέμπτη, Μαΐου 18, 2017

Κάθε πράγμα στον καιρό του


Κάθε πράγμα στο καιρό του και ο κολιός τον Αύγουστο ,λέει ,μια λαική παροιμία.Αυτό συμβαίνει με ορισμένες κατηγορίες συναυλιών από αρκετούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα που έχουν <παρακμάσει> πια και ξαφνικά θυμούνται (τώρα στα γεράματα... )την Ελλάδα για να κάνουν καμιά αρπαχτή μέσω συναυλίας και παράλληλα να γευτούν τον ελληνικό ουρανό,τον ήλιο,τη θάλασσα και βεβαίως την ελληνική κουζίνα(όπου αυτή υπάρχει ακόμα...).Ορισμένοι,μάλιστα, όταν ήταν στα ντουζένια τους ούτε που ήθελαν να ακούσουν για Ελλάδα.Ή ζητούσαν αστρονομικά ποσά για μια εμφάνιση.
Να μαζευτούμε και να πάτε!Είμαι στην τυχερή γενιά που είχε απολάυσει live-  σ τ η ν  ώ ρ α  τ ο υ ς - τα συγκροτήματα στο Rock in Athens (αρχές δεκαετίας του '80), τη μεγάλη συναυλία για τη διεθνή Αμνηστία (προς τα τέλη της δεκαετίας του '80) στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας(ξεκίνησε το μεσημέρι και τελείωσε αργά το βράδυ...),τον Nick Cave (με Birthday Party στα 80'ς και Bad Seeds στα 90'ς),τους Simple Minds και πάρα πολλά άλλα ονόματα,από διάφορες μουσικές κατηγορίες,την κατάλληλη στιγμή όμως.Δηλαδή όταν ήταν ,αυτό που λέμε, στο φόρτε τους.Έτσι ναι! Αξίζει να πάς και να ζήσεις ένα live.Ήρθε ,για παράδειγμα,και ο τεράστιος Frankie να τραγουδήσει στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας...και δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του!Εκεί δηλαδή τι να πας να δεις και να ακούσεις? Βάλε καλύτερα τον δίσκο του στο πλατό και απολαυσέ τον! Μόνος ή με παρέα αν έχεις και κόσμο...Είναι προτιμότερο.Εκατό χρόνια να ζήσουν,λόγου χάρη,οι Sting,Bruce Springsteen,ή ο Peter Gabriel(A π ί σ τ ε υ τ η  Μ ο υ σ ι κ ή  φ υ σ ι ο γ ν ω μ ί α) για τα αριστουργήματα που μας έχουν προσφέρει αλλά ποτέ δεν θα τον ξαναδούμε να τραγουδάει(μαζί με όλα αυτά που έκανε)όπως στο Λυκαβηττό,ή στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας.Αυτά όταν τα πετυχαίνεις στο σωστό timing είναι εμπειρίες ζωής!Τα υπόλοιπα είναι παρακμή και <αρπαχτές>.Θυμίζουν τις αναμνήσεις που θέλεις να έχεις επειδή είναι όμορφες.Η γοητεία του παρελθόντος όμως έγκειται ,ακριβώς, στο ότι είναι παρελθόν.

Επιλογή :Γιάννης Βασιλείου.
Ps: η συναυλία των Thievery είναι μια από τις επίκαιρες προτάσεις για το φετινό καλοκαίρι.