s

Τρίτη, Απριλίου 28, 2020

1990:Negro Summer Club (That Summer and After!)

The Long Jump!

 Πέρασαν τριάντα(!)χρόνια...Ιούνιος,Ιούλιος του 1990 και γίνεται το μπαμ(!)στη νυχτερινή διασκέδαση.Το <Νegro Summer Club> στη Γλύφα Χαλκίδας αλλάζει τα δεδομένα.Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο στο <Night Life> της πόλης και των περιχώρων.Κάπως έτσι η Χαλκίδα αρχίζει να καθιερώνεται και σαν προάστειο των Αθηνών για το mainstream clubbing.
Ως τότε,η <Hide Out>(disco από παλιά) στην Αυλίδα και ο <Αλέκος> στον Κάλαμο,ουσιαστικά, έχουν το καλοκαιρινό <μονοπώλιο> στο χώρο καθώς φεύγαμε από την πόλη περνώντας από την,μια και μοναδική τότε,γέφυρα της Χαλκίδας.
(Αξίζει να ανοίξουμε αυτή την παρένθεση για να υπενθυμίσουμε το <Thursdays Bar>που είχε κάνει σοβαρές κινήσεις για να κερδίσει  την <καλοκαιρινή νύχτα> και εκτός πόλης(Λευκαντί-Αρτάκη-Τουριστικό Περίπτερο) αλλά έπεφτε επάνω στην <ηχορύπανση>...και είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει για να έρθει και <αυτό> λίγο μετά στην Γλύφα,όπου σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία.)
Είναι η εποχή που γεννιούνται τα <dance hall> και το clubbing έχει ήδη αρχίζει να εξειδικεύεται.
Tα προγράμματα όμως σε αυτούς τους χώρους παραμένουν,ακόμα,σύνθετα και πολυσυλλεκτικά.Μάλιστα το <Negro Summer club> λόγω της ιδιαίτερα μεγάλης χωρητικότητας που είχε(ειδικά στην πρώτη του σεζόν,που είχε και πίστα!)δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτό το μοτίβο.Τα μπαράκια (που έχουν υποδεχτεί τις Pub)με την δυνατή μουσική και τον χορό σε οποιοδήποτε σημείο του μαγαζιού είναι κυρίως χειμωνιάτικη υπόθεση.

Ακόμα-ακόμα ούτε τα beach bar δεν είναι γνωστά στην περιοχή.Σκεφτείτε ότι λίγο πριν είχαν ξεκινήσει δειλά-δειλά οι <Αλυκές> με μια καντίνα(!) στον <Ιππόκαμπο>!ενώ όλη η αμμουδιά,τότε, ήταν γεμάτη αμμόλοφους.Ως τότε η Χαλκίδα είχε ως επίσημη πλαζ τα <Αστέρια>για μπάνιο από το πρωί(disco το βράδυ-από τα 70'ς- μπαράκι με μουσική αργότερα...)και για χορό,τις νύχτες του καλοκαιριού,τις εξορμήσεις στα ξενοδοχεία στην Ερέτρια.
-Negro Summer Club-
Ένα Club φτιαγμένο για τα καλοκαιρινά Σαββατόβραδα.
Ήταν τεράστιο και εντυπωσιακό.Η μεγάλη ζωγραφιά του αράπη στον απέναντι λευκό τοίχο.
Σε κάποιους έχει μείνει αξέχαστη η <εισαγωγή>του προγράμματος τα μεσάνυχτα.
Η πίστα ως εκείνη την ώρα με πολύ χαμηλό φωτισμό.Με το ομοίωμα του αυθεντικού Γκοτζίλα(!)(made in Spain) στο κέντρο της να στέκεται ακίνητος με μία δέσμη λευκού φωτός να πέφτει επάνω του.
Και σιγά-σιγά να ξεκινάει η <εισαγωγή> με τις καμπάνες και τα υπόλοιπα...

Κάπου εδώ τα ψέμματα τελειώνουν.
Ούτε εκπομπή κάνεις από τους πειρατικούς σταθμούς της γειτονιάς σου
(για να αφιερώσει <ο Χαράλαμπος στην Κούλα>),ούτε σε ακούνε δέκα φίλοι και πέντε συγγενείς από τις ευκαιριακές ραδιοσυχνότητες της περιοχής σου για να πείς καμιά σαχλαμάρα να περάσει η ώρα.
Μιά χαρά είναι όλα αυτά και έχουν και το χαβαλέ τους.Όμως εδώ δεν παίζεις ούτε για εκατό,ούτε για διακόσια,ούτε για τετρακόσια άτομα.Παίζεις για χιλιάδες!Δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγα πως όλο αυτό ήταν ένα είδος συναυλίας!Και το συνειδητοποιούσες την στιγμή που ανέβαζες το Volume.Την στιγμή που ο χώρος γέμιζε και μέσα από τα δάχτυλά σου και το μυαλό σου να περνούσαν όλα αυτά τα watt για να τον καλύψουν.
Ο άνθρωπος που,εδώ, βάζει τη μουσική δεν αξιολογείται ούτε με το πόσα <λάικ> παίρνει,ούτε πόσοι τον ακολουθούν,ούτε πόσο μεγάλη <αυλή>έχει...
Δεν διαθέτει καν τους υπολογιστές και τα λογισμικά προγράμματα
 να <βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά>.
Δεν υπάρχει κουμπάκι <Auto Mix>να το πατήσεις και να σου κάνει τη δουλειά.Δεν υπάρχουν <έτοιμες λίστες> να τις πατήσεις και να παίξουν.Δεν υπάρχουν οθόνες για να προβάλλουν υπερθεαματικές εικόνες και λέιζερ για να <σκεπάσουν> τα λάθη του...Είναι μπροστά σε ένα τεράστιο,πολυσύνθετο κοινό και ό,τι κάνει είναι εκεί(!)σε πραγματικό χρόνο.Δεν επιτρέπεται να υπάρχουν περιθώρια λάθους Η πίστα ήταν η <απόδειξη> της δουλειάς του Disc Jockey!Αυτές οι 3-4 <μάχημες ώρες> ήταν κάθε φορά η εξέταση,το τεστ της βραδιάς.(Αυτός είναι και ο λόγος που κάποιοι(ελάχιστοι)έπαιρναν και πολύ καλά χρήματα!)Αν η πίστα σου άδειαζε έχανες τη δουλειά σου!Αν η μουσική σταματούσε επειδή ο δίσκος είχε τελειώσει και δεν είχες προλάβει να τον αλλάξεις με τα φώτα να αναβοσβήνουν βουβά στο <κενό>...έχανες τη δουλειά σου!Αν ο δίσκος <κόλλαγε> ή <πήδαγε> ήταν προσβλητικό για τον disc Jockey! 
Όσοι δισκοθέτες-dj's έχουν δουλέψει <πίστα> σε μεγάλα και σοβαρά club και Disco καταλαβαίνουν πολύ καλά τι εννοώ...Το πιό δύσκολο,τότε,δεν ήταν να ικανοποιηθούν εκείνοι που ήξεραν να ακούσουν μουσική αλλά και εκείνοι που δεν ήξεραν...
Όταν κρατάς στο χέρι σου τη διάθεση δύο χιλιάδων ατόμων,κατεβάζεις το ποτενσιόμετρο,κλείνοντας τη μουσική και το πλήθος με ορμή και δύναμη συνεχίζει να τραγουδά το ρεφρέν του τραγουδιού...
ε,κάτι έχεις κάνει καλά!

συνεχίζεται...




Κείμενο,φώτο & Μουσικές επιλογές :


Γιάννης Βασιλείου.




Μια μικρή γεύση από τα κομμάτια εκείνου του καλοκαιριού.



1.Beloved - Time After Time



2. Adamski - Killer



3.808 State - Pacific State



4.Blue Pearl - Naked in the rain

5.Soul 2 soul -Get A Life



6.Snap! - Ooops Up



7.MC Hammer - U can't Touch This






8.The Latin Age - Esta Loca





9.Jungle Brothers - I'll House you




10.Acid House Mix



11.Chimo Bayo - Exstacy Extano



12. Piano Negro


13.Snap - The Power




14.Dee Lite - What is Love***

15.Raw Sex - Suck it Deep*








η Μουσική σήμερα :









Κυριακή, Απριλίου 26, 2020

...In the Kitchen at Parties...



Start here :






















Σάββατο, Απριλίου 25, 2020

Scrabble - Bar 1989

 
Στο σημερινό Μουσικό μας αφιέρωμα θα πάμε στα τέλη της δεκαετίας του '80 και πιο συγκεκριμένα στο 1988-89 στο μπαράκι <Scrabble>του Σταμάτη Δαφνή στη Χαλκίδα(εκεί που σήμερα είναι τα παγωτά <Δωδώνη> και το <Play Room> του cafe' Cinema.)
Οι φωτογραφίες είναι από ένα  party του νεοσύστατου,εκείνη την εποχή,
ραδιοφωνικού σταθμού <Ράδιο 1>που είχε γίνει εκεί.Στην Κονσόλα του Scrabble με έναν από τους μουσικούς παραγωγούς του σταθμού Πάνο Τσακάλη.
To <Scrabble> ουσιαστικά ήταν η συνέχεια του Roof Garden <Bridge>(στην οροφή του κτιρίου)αλλά ένας χώρος όπου μπορούσες να παίξεις Δ Υ Ν Α Τ Α  μουσική και να κάνεις αυτό που ονομάστηκε <Clubbing>.Το μπαράκι αυτό ήταν ίσως ο πρώτος χώρος όπου(μεταξύ άλλων) πρωτοακούστηκε,σε μικρές δόσεις βέβαια,Original House και Acid House Μουσική!


Ο d.j του <Scrabble> Γιάννης Βασιλείου
(και μουσικός παραγωγός του Δημοτικού ραδιοφώνου <Ράδιο Χαλκίδα> τότε)
θυμάται ορισμένα από τα κομμάτια που ακούγαμε και χορεύαμε εκείνη την εποχή.


1.Rainbirds - Sea Of Time


2.Roy Orbison - You Got It



3.UB40 -Where did I Go Wrong


4.Neneh Cherry - Buffalo Stance



5.Public Enemy - Don't Believe the Hype


6.M.A.R.R.S - Pump Up The Volume

.

7.Mr Fingers - Can You Feel It



8.KRAZE - The Party


9.Technotronic -Pump Up the Jam



10.Black Box - Everybody Everybody




11.Yazz - The Only Way Is Up



12.Tony Scott - The Chief



13.101-Rock to the Beat



14.Raze - Break For Love



15.The New Confettis - This Is the Sound of C'




Κείμενο,φωτογραφικό υλικό και Μουσικές επιλογές,από το προσωπικό μας αρχείο :


Γιάννης Βασιλείου.

συνεχίζεται...






Η Μουσική σήμερα:







Παρασκευή, Απριλίου 24, 2020

Spring Deep House






Start :00:00 - 01:00 a.m.



Πέμπτη, Απριλίου 23, 2020

Δέκα(10)Αμετάκλητα Τραγούδια Για Τον Κόσμο


Δέκα από τα τραγούδια που αναφέρονται στον κόσμο θα ακούσουμε σήμερα.
Τραγούδια διαχρονικά που δείχνουν πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει ποτέ καθώς υπερισχύουν-ως ένα φυσικό επακόλουθο της <ανθρώπινης φύσης>- ο εγωισμός,η εγωπάθεια,η απληστία,η ζήλεια, ο φθόνος και η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο,ή ομάδων-χώρων-κρατών απέναντι σε άλλες ομάδες-χώρες-κράτη  σε ολόκληρη την ιστορία του κόσμου.
Έτσι ήταν και έτσι θα είναι πάντα.Και καθώς το νόημα των λέξεων Παιδεία και Ευγένεια παραμένει άγνωστο(και αυτό και οι ίδιες οι λέξεις!)για το μεγαλύτερο ποσοστό των αυξανόμενων και <μπερδεμένων> πληθυσμιακά ανθρώπων,ο κόσμος μετά από παρατεταμένους τεχνητούς ή όχι <εγκλεισμούς> ,στερήσεις και ελλείψεις επιστρέφει ακόμη χειρότερος,πιο άγριος και πιο επιθετικός από πριν.
 Μην ξεχνάτε πως ο άνθρωπος είναι πάντα(ή έτσι τουλάχιστον νομίζει...) πολύ καλός δικηγόρος του εαυτού του και πολύ καλός δικαστής των άλλων...

Ακολουθούν δέκα(10) Μουσικά Αριστουργήματα.

1.Maxi priest  - Wild World
2.Timmy Thomas - Why Can't we live together

3.David Stewart - Jealousy


4.Tears For Fears - Everybody Wants To Rule The World

5.Paul Hardcastle - 19(Nineteen)

6.Six Was Nine-Drop Dead Beautiful


7.Pink Floyd- One Of These Days

8.Jimi Hendrix - Hey Joe


9.Rising Storm - Mr Wind

10.REM - The End of the World


Κείμενο,φώτο και Μουσικές Επιλογές :


Γιάννης Βασιλείου.









Η Μουσική σήμερα:






Negro Χειμωνιάτικο1990 Το Μπαρ!(Εξώστης του Lucy)

To χειμωνιάτικο <Negro> το δούλευε ο Αντρέας Θωμόπουλος ο οποίος μαζί με τον πατέρα του τότε είχαν και το εστιατόριο(πιάνο μπαρ)ακριβώς από κάτω,επί της παραλίας.
(Μετά έγινε το πρώτο <cafe> στην παραλία.Και μετά έγινε το <Jam>)
Η είσοδος στο μπαρ,για το κοινό,ήταν δίπλα από το στενάκι.Μαύρη σιδερένια πόρτα με το μικρό παραθυράκι ελέγχου.Ανέβαινες δύο σκάλες και από μια άλλη μεγάλη πόρτα(ντυμένη με μονωτικό υλικό)έμπαινες στο μπαρ που ήταν ο εξώστης του παλιού κινηματοθεάτρου <Lucy>.Τότε ξεκινούσε για τα καλά η μόδα με τα <ορθάδικα>μπαρ.Μόνο μερικά σκαμπό περιμετρικά της τεράστιας μπάρας και στα πάσα.
Η φωτογραφία είναι στην κονσόλα του Χειμωνιάτικου <Negro> Μάρτιος του 1990.
Σήμερα θα θυμηθούμε ορισμένα από τα τραγούδια-κομμάτια που ακούγαμε και χορεύαμε τότε εκεί!
Να θυμίσω ότι τα προγράμματα(από βινύλιο,τι άλλο?!)ήταν πολυσυλλεκτικά τότε.
Το <Negro>ήταν από τους πρώτους <χώρους> στην πόλη που δειλά-δειλά ξεκίνησε να παίζει Classic House Μουσική.
(Ένας άλλος <χώρος> λίγο νωρίτερα που παίχτηκε House ήταν το <Scrabble>.Αλλά γι αυτό θα υπάρξει άλλο αφιέρωμα)
Η παρακάτω σειρά είναι τυχαία.
Ξεκινάμε :

1.Alannah Miles - Black Velvet




2.REO - Keep on Loving you



3.Gary Moore - Walking by my Self (You Know I love You!)



4.Nina Simone - My Baby Just Cares For Me




5.Bobby McFerrin - Don't Worry Be Happy



6.Mac Band - Roses Are Red



7.Jermaine Stewart - Every Woman Wants to



8.Stereo Mc's  -On the Mike



9.Turntable Orchestra - You re Gonna Miss Me When I'm Gone***







10.Lil Louis & the World - I Called you**



11.A Way of Life - Trippin' on your Love*



12.The Magic Disco Machine - Scratchin



13.Clint Eastwood and General Saint -Stop That Train




Κείμενο,Φώτο & Μουσικές Επιλογές :


Γιάννης Βασιλείου.

συνεχίζεται...






Η Μουσική σήμερα:





































































Τρίτη, Απριλίου 21, 2020

Let's Go Down to the Disco!

YA!

Μια ώρα με αυθεντικά disco tracks μιξαρισμένα με τον παλιό τρόπο.


Σετ σταρτ here:




Κυριακή, Απριλίου 19, 2020

Δέκα(10)Κοκτέιλ Traks-Ερέτρια 2016

2016 <Evening To The Sea>
Δέκα(10)από τα καλοκαιρινά τραγούδια για κοκτέιλ σε απογευματινό-βραδυνό event στην Ερέτρια.

1.Chris Rea - All Summer Long


Να με Θυμάσαι - Μίκρο (Remix)

ΝΑΜΑ - Θάλασσες


Nalyssa Green - Κοκτέιλ


Apanemic - Blind Shot



Stereomatic - Αγόρι μου



Tzeni Vanou - Mi Mou Peis Tipota (ph)2 remix





Marina Satti -Koupes (Alceen Remix)




Le Pamplemousse - Gimme What You Got



10.Snowboy Feat. Anna Ross - Girl Overboard


Επιλογή :
Γιάννης Βασιλείου.




Η Μουσική σήμερα :







Πέμπτη, Απριλίου 16, 2020

Red Fox - Δώδεκα(12)Κομμάτια από το 2014-15

Δώδεκα(12)από τα Κομμάτια που αποδεικνύουν γιατί η πρώτη σεζόν Summer 2014-2015
 στο <Red Fox>(απέναντι από τη νότια πλευρά του <Κόκκινου Σπιτιού>)ήταν μοναδική και ανεπανάληπτη!


Τα κομμάτια θα ακουστούν ακριβώς στις εκτελέσεις που έπαιζαν τότε εκεί.
Προγράμματα φτιαγμένα και παιγμένα από Cd's(και πάλι!)τη στιγμή που όλες οι μουσικές κονσόλες είχαν κατακλυστεί από τα Laptop...



1.Pompeya-Slow(Acos CoolKAs-Unreleased Remix)



2.Boat Club -Spanish Castles




3.Placebo - Twenty Years


4.The Black Keys - Tighten Up


5.Linkin Park - In the End



6.Kasabian -Days are Forgotten



7.New Order -Stray Dog




8.Kasper Bjork - Apart



9.Radiohead - Creep



10.Grand Avenue - Bullet




11.Civalias - We Got  Company



12.Mark Knopfler - Postcards From Paraguay





Σημειώσεις,φώτο,στιγμιαίο videaki (Κουίζ?...) και Μουσικές CD επιλογές:




Γιάννης Βασιλείου.









Η Μουσική σήμερα:







Τετάρτη, Απριλίου 15, 2020

4AD Η μαγική,σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού.

Τι  Δ ι σ κ ά ρ α  είναι αυτή!
Διανύοντας εποχή <Κορονοιού> και Καραντίνας που δεν ξέρουμε πότε και πως θα τελειώσει...
Και(απ'ότι μας λένε)είμαστε αντιμέτωποι με έναν αόρατο εχθρό σε έναν άγνωστο πόλεμο.Διότι σ'ένα πόλεμο μπορεί να δεις τον εχθρό.Μπορείς να δεις,για παράδειγμα,από που έρχονται οι σφαίρες.Εδώ ο εχθρός είναι αόρατος.Ο καθένας που έρχεσαι σε επαφή μαζί του καθημερινά μπορεί να είναι μια σφαίρα!
Και επειδή διανύουμε και Μ.εβδομάδα που θα μας οδηγήσει σ' ένα πάσχα αλλιώτικο από τα άλλα...και ενώ ταξινομούμε και αρχειοθετούμε την δισκοθήκη μας ξαναθυμόμαστε άλλες Μουσικές!
Μουσικές που περισσότερο σε οδηγούν σε προσωπικό διαλογισμό,απολογισμό και αναζητήσεις.Μουσικές που,ίσως,μόνο στα όνειρά του θα μπορούσε να συναντήσει κάποιος.
Μια μικρή <σταγόνα>μόνο από την προσωπική μας δισκοθήκη βινυλίου με Δέκα(10)Θέματα ακολουθεί.

Είναι γνωστό στους φίλους που έψαχναν τη μουσική και πέρα από την επιφάνεια ότι στο Λονδίνο ξεκίνησαν πολύ σπουδαία μουσικά ρεύματα.Στα 80'ς στο<αντιεμπορικό>κρατικό ραδιόφωνο υπήρχε η εκπομπή του Α.Ζήλου.<Απόηχοι>.Από εκεί γνωρίσαμε συγκροτήματα όπως οι Legendary Pink Dots ή οι Pink Industry κ.α. που θα ακούσουμε εδώ σήμερα.Ακριβώς με την έναρξη της δεκαετίας του '80,λοιπόν,ξεκινά την πορεία της μια ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία η 4AD.
Αυτή η εταιρεία είχε να κάνει με διαφορετικούς,εναλλακτικούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα από Gothic Rock -New Wave και Post Punk μουσικές περιοχές.Η δράση της συνεχίζεται και για τις επόμενες δεκαετίες (του 1990 και του 2000 και μετά)αλλά εμείς σήμερα θα παραμείνουμε κυρίως στην αρχική δεκαετία στην πρώτη Underground ατμόσφαιρα όπως ακριβώς μεταφέρεται μέσα από την προσωπική μας δισκοθήκη βινυλίου.
Έτσι και αλλιώς αυτό το <είδος>δεν επιδέχεται ενδιάμεσες καταστάσεις.Ή θα το λατρέψεις ή δεν θα καταφέρεις,όχι να το αγγίξεις αλλά,ούτε καν να το πλησιάσεις ποτέ._


συνεχίζεται...

1.Pink Industry- Enjoy the Pain




2.Dead Can Dance- Anywhere Out Of the World





3.Bauhaus - Bela Lugosi's  dead




4.Joy Division - Isolation





5.Clan Of Xymox -Medusa




6.Pixies - Where is my mind



7.Legendary Pink Dots-I Love you in Your Tragic Beauty




8.Cocteau Twins - Wax & Wane



9.Pink Industry - State Of Grace



10.Lush - Lady Killers






Κείμενο,Φώτο & Μουσικές επιλογές


Γιάννης Βασιλείου.


(Φώτο από τον χειμώνα του '87 στη Σκύρο με τέτοιες Μουσικές)





Η Μουσική σήμερα:














Τρίτη, Απριλίου 14, 2020

Μουσικές Εκδρομές στα 80'ς (15 Τραγούδια)

1984 

Δεκαπέντε από τα αγαπημένα τραγούδια που ακούγαμε στα κασετόφωνα που είχαμε μαζί μας στις εκδρομές.
Η φωτογραφία είναι από μια εκδρομή στα Έρια στους Καθενούς της Εύβοιας.Ένα σημείο με απαράμιλλη πράσινη φυσική ομορφια,με ποτάμι, με καταράκτες και πυκνή βλάστηση.

Η συγκεκριμένη περιοχή κρύβει μύθους για περίεργα φαινόμενα,απότομες αλλαγές της θερμοκρασίας,ασυνήθιστα ηλεκτρομαγνητικά πεδία καθώς και για νεράιδες που κυκλοφορούσαν όταν έπεφτε το σκοτάδι.
Πάμε λοιπόν πριν αδειάσουν οι μπαταρίες στο φορητό κασσετόφωνο και πριν μας προλάβει η νύχτα να ξαναθυμηθούμε δεκαπέντε(15)από τα αγαπημένα τραγούδια εκείνης της εποχής.
Άλλωστε πρέπει να έχουμε φύγει από εκεί πριν τη δύση του ήλιου...




1.Sade- Smooth Operator


2.Wham - Wake me up before you Go Go



3.Mike Oldfield- Crime of Passion



4.Eurythmics - Here Comes the rain again



5.Ultravox -Dancing with tears in my eyes



6.Talk Talk -It's My Life




7.Billy Idol - Eyes With Out A Face




8.John Waite - Missing you




9.King - Love & Pride




10.Jermaine Jackson - When the Rain Begins to Fall



11.Dennis Edwards - Don't Look any Further




12.P.Bailey & Phil Collins - Easy Lover




13.Pat Benatar - Love is Battlefield





14.Billy Ocean - Caribbean Queen





15.Eurythmics - Sx Crime (1984)





Κείμενο,(Φώτο:Γιάννης,Βούλα,Έλσα,Φιλάνθη) & Μουσικές επιλογές:


Γιάννης Βασιλείου.

συνεχίζεται...




η Μουσική σήμερα:





Παρασκευή, Απριλίου 10, 2020

Last Chance


Άντε να εξηγήσεις τώρα  πως η γόπα από το τσιγάρο  που χρόνια θάβεις στις παραλίες στην άμμο και τα σκουπίδια που πετάς και αφήνεις με τόση ευκολία όπου βρείς είναι <αυτά> που έφεραν τον <ιό> στην πόρτα σου.
Και σε ανάγκασαν να κλειστείς στο προσωπικό σου <κελί>.Και ανάγκασαν με ένα πρωτοφανή τρόπο και  ολόκληρη την ανθρωπότητα την ίδια στιγμή να σταματήσει!
Και όμως,υπάρχει μια μοναδική ευκαιρία μέσα από αυτό το αναγκαστικό<απρόσμενο> διάλειμμα.
Είναι ο συλλογικός και κυρίως ο προσωπικός απολογισμός που αναπόφευκτα γίνεται.
Διότι τώρα ο καθένας τόσο σε συλλογικό-κοινωνικό επίπεδο,όσο και σε ατομικό επίπεδο έρχεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του όπως δεν είχε κάνει ποτέ άλλοτε.Έρχεται απευθείας και σε διάρκεια αντιμέτωπος με τον τρόπο του και τις επιλογές του.Σήμερα ο κόσμος,είτε το θέλει είτε όχι,θα έρθει face to face με τους φόβους του,τις αδυναμίες του,το σθένος του και τη δυναμή του.Αρκετοί θα διαπιστώσουν πως δεν αντέχουν να είναι μόνοι τους γιατί δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν οι ίδιοι τον εαυτό τους.Βλέπετε έχουν μάθει να ορίζουν την οντότητά τους μέσα από τα μάτια των άλλων.
Τι δουλειά κάνουν,πόσα λεφτά βγάζουν,πόσα έχουν,με πόσες και πόσους έχουν πάει,πόσο ακριβό αυτοκίνητο οδηγούν,πόσες ρετουσαρισμένες φωτογραφίες(ούτε καν γνήσιες!)έχουν ανεβάσει στα social media και πόσα like(!) πήραν από τους χιλιάδες<φίλους> τους.Με πόσο υψηλές ταχύτητες οδηγούν στους δρόμους(ψωνάρες του κερατά)αδιαφορώντας για το τι μπορεί να προκαλέσουν.Τώρα που όλα αυτά έχουν εκλείψει,όλοι αυτοί,έχουν αρχίσει να χάνουν την ισορροπία τους.Όταν οι θεατές παύουν να υπάρχουν,όταν δεν υπάρχουν μάτια να τους κοιτάνε(για να κάνουν την επίδειξή τους)τότε είναι που καταλαβαίνουν όχι πως χάνουν τον εαυτό τους,αλλά πως δεν έχουν εαυτό!
Τώρα ο κόσμος θα αναγκαστεί να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τις επιλογές του.Σχέσεις,παιδιά,γονείς και ό,τι έχει ο καθένας για να καταλάβει τι πραγματικά έχει απεναντί του.Και τούμπαλιν...Θα δουν για παράδειγμα πως είναι να λούζονται αυτά τα κακομαθημένα παιδιά(που οι ίδιοι έφτιαξαν,διότι από εκείνους απορρέουν,όπως κι άν το δείς...)και τα ξαμόλυσαν έξω στον κόσμο.Θα δούνε σχέσεις,γάμους και φιλίες στις πραγματικές τους διαστάσεις.
Ο πλανήτης γύριζε πριν από εμάς και θα συνεχίσει να γυρίζει και μετά από εμάς.Τώρα μάλιστα ξεκουράζεται με όλη αυτή την αναγκαστική <πάυση>που συντελείται από το ανθρώπινο είδος και τους ρίπους του.Όσο εμείς μένουμε στα σπίτια μας ο πλανήτης καθαρίζει.
Θυμήθηκα τον Ανδρέα Φικιώρη,που έβλεπα παλιότερα στην τηλεόραση,που έλεγε :
<Ακούστε να δείτε,πάντα στη μάχη που δίνουν οι άνθρωποι με τα μικρόβια στο τέλος ό,τι και να γίνει νικητής θα είναι τα μικρόβια.Εμείς κοιτάμε να το καθυστερήσουμε όσο μπορούμε και να το κάνουμε να πάει λίγο καλύτερα.Αλλά στο τέλος νικητές θα είναι τα μικρόβια>.Αυτό το αναφέρω,έτσι,σαν μια απάντηση ας πούμε απέναντι στην έπαρση του κυρίαρχου είδους που νομίζει πως είναι ο άνθρωπος επάνω στη γη και συμπεριφέρεται έτσι.
Ένα μικρόβιο,λοιπόν,ένας <ιός> έρχεται σήμερα να μας υπενθυμίσει πόσο απειροελάχιστα ασήμαντοι είμαστε όλοι μας για τον πλανήτη.Πλούσιοι,φτωχοί,νέοι,γέροι,παιδιά,άσχημοι,όμορφοι,ντόποι,ξένοι,μετανάστες,χριστιανοί,
άθεοι,μουσουλμάνοι.Όλοι μας! ...μα όλοι όμως!

Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις για το κατά πόσο η ανθρωπότητα(ή έστω ό,τι θα έχει απομείνει) θα αρπάξει αυτήν την ευκαιρία από τα μαλλιά μετά από αυτόν τον απολογισμό,ΟΤΑΝ... θα ξαναξεχυθεί εκεί έξω για να θυμάται <αυτά>που πέρασε.


                                                                συνεχίζεται....



  Γιάννης Βασιλείου.




Poll - 2000 Λόγοι





Η Μουσική σήμερα: