s

Κυριακή, Οκτωβρίου 25, 2015

Love is the Drug

 
Διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο για το θάνατο του Clubbing, τα Club που κλείνουν σε πολλές ευρωπαικές χώρες και βεβαίως και στην Ελλάδα.Τα όσα αναφέρθηκαν εκεί αφορούσαν κυρίως τη διασκέδαση των 90'ς.
Τα ίδια όμως θα μπορούσε να πεί κάποιος που έζησε τη διασκέδαση της Disco ή των καθαρόαιμων μπουζουκάδικων στα τέλη της δεκαετίας του'70 και αρχές των 80'ς.Είναι δεδομένο πως οι εποχές αλλάζουν.Όπως αλλάζουν και οι άνθρωποι,η μουσική,η μόδα, η κουλτούρα,οι συνήθειες , ο τρόπος ζωής και διασκέδασης.Η ειδοποιός διαφορά όλων των προηγούμενων εποχών (από τα 60'ς με τους Beatles και τους Stones που άλλαξαν τη μουσική ,μέχρι σήμερα με την ηλεκτρονική μουσική σε όλες της τις εκφάνσεις) είναι το διαδίκτυο.Το ίντερνετ είναι αυτό που άλλαξε τον τρόπο που ο κόσμος βγαίνει ή δεν βγαίνει σήμερα.Δηλαδή, ο περισσότερος κόσμος έβγαινε παλιά για να ακούσει μουσική,να γνωρίσει κόσμο,να ερωτοτροπήσει.Σήμερα έχουμε ό,τι είδος μουσικής θέλουμε μέσα στο σπίτι μας με το πάτημα ενός κουμπιού.Παρόλο που και αυτό ακόμα έχει περάσει για αρκετούς,κυρίως εκείνους που δεν μπορούν να εκτιμήσουν μια τέτοια δυνατότητα, σε δεύτερη μοίρα.(Για τους ίδιους ,περίπου, λόγους κάτι αντίστοιχο  έχει γίνει και με το ραδιόφωνο.Αλλά σε αυτό θα αναφερθώ άλλη φορά).
Ο κόσμος σήμερα σε μεγάλο ποσοστό ερωτοτροπεί και φτιάχνεται μέσα από ένα μόνιτορ.Ανεβάζει και κατεβάζει εικόνες, φωτογραφίες, πρόσωπα, χώρους.Σκηνοθετεί video είναι πρωταγωνιστής ή κομπάρσος,κάνει παρέα, εμφανίζεται και εξαφανίζεται,μοιράζεται μουσική,σκέψεις και συναισθήματα(λέγοντας αλήθειες και ψέμματα) με αυτούς που επιθυμεί.Δουλεύει,κερδίζει χρήματα αγοράζει και πουλάει μέσα από το διαδίκτυο.
Μπορεί να κάνει δηλαδή,σχεδόν, οτιδήποτε θα έκανε και τότε που δεν είχε το ίντερνετ.Μόνο που τώρα όλα γίνονται προγραμματισμένα και αστραπιαία.Αυτή η εξέλιξη από μόνη της είναι εφάμιλλη της βιομηχανικής επανάστασης και της διάσπασης του ατόμου.
Είναι φαινόμενο.Μοιάζει με κάτι μαγικό.Το κατά πόσο αυτό το φαινόμενο του διαδικτύου και της πληροφορίας θα αποτελέσει τον μοχλό μιας ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης, αν τελικά πάμε προς τα κει,ή θα οδηγήσει γενιές ανθρώπων στην απομόνωση και την κατάθλιψη είμαι ο τελευταίος που θα το πει καθώς ο κάθε χρήστης θα έπρεπε να είναι σε θέση να  γνωρίζει τα όρια και τους λόγους που χρησιμοποιεί το διαδίκτυο.Διαφορετικά είναι σαν κάποιος να βγαίνει στους δρόμους προσπαθώντας να οδηγήσει ένα αυτοκίνητο χωρίς να έχει ξαναπιάσει τιμόνι στα χέρια του.
Άλλαξε εντελώς, μέσω της τεχνολογίας, ο τρόπος επικοινωνίας των ανθρώπων.Βλέπε τα σύγχρονα κινητά τηλέφωνα = Η.Υ. που είναι πιά προέκταση του χεριού μας ,μέχρι να μπούν μέσα σε αυτό ,για να αντικαταστήσουν εντελώς τα computer όπως τα ξέρουμε σήμερα. Μπορούμε κάλλιστα να μιλάμε για δύο διαφορετικά είδη ανθρώπων.Οι άνθρωποι του 20ου αιώνα και οι άνθρωποι του 21ου αιώνα.Μπροστά σε μια οθόνη με άμεσο και αμφίδρομο τρόπο (καμία σχέση με την οθόνη της τηλεόρασης που θεωρείται τόσο παλιά όσο και ο δράκουλας) έχεις τη δυνατότητα να κάνεις και να δεις τα πάντα!Σκεφτείτε μόνο πόσοι άνθρωποι θα πάθαιναν αμόκ αν κάποιος τους έβαζε να ζήσουν χωρίς τα social media και χωρίς το κινητό τους τηλέφωνο...Και αυτό δεν το αναφέρω με κριτική διάθεση παρά μόνο σαν διαπίστωση.
Και για να το διανθίσουμε με ολίγον χιούμορ, ένας από τους λόγους της υπογεννητικότητας είναι και το sex μέσω πληκτρολογίου!Τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα -εφόσον ο πλανήτης θα εξακολουθεί να γυρίζει κανονικά- όταν γεράσουν, ενώ εμείς θα είμαστε αστρόσκονη, θα συναντήσουν το είδος των ανθρώπων του Avatar!Ναι, εκείνης της ταινίας επιστημονικής φαντασίας του James Cameron το 2009 που στα μάτια των περισσοτέρων έμοιαζε με παραμύθι και το μυαλό τους αδυνατούσε να την παρακολουθήσει σοβαρά.
Τώρα σχετικά με τα clubs πολύ απλά άλλαξε η μόδα.Εκεί ,δηλαδή, που υπήρχαν οι μεγάλοι χώροι(τα clubs- Μπουζούκια- Discotheque παλιότερα) δύο, τρείς,  ανά περιοχή,αντικαταστάθηκαν από δεκαπλάσιους μικρούς χώρους(Cafe- Bar-μουσικο-μεζεδοκαταστάσεις, κ.λ.π.) και έτσι μοιράστηκε ο κόσμος.Οι dj's τότε (οι καλοί στο είδος τους) ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα.Τώρα που ο καθένας μπορεί να κάνει τον dj -χωρίς να έχει ούτε ιδιαίτερες γνώσεις,ούτε τεχνική- δημιουργούνται και πιό μικροί χώροι.(Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπορείς να συναντήσεις και εκεί αξιόλογους djs και μουσικές).Ο dj που έχει την μεγάλη παρέα είναι ο καλύτερος για τους μαγαζάτορες.Σύν το γεγονός ότι ο κόσμος δεν έχει για να ξοδέψει αυτά που ξόδευε στα 90'ς για τη διασκέδασή του στους μεγάλους χώρους των clubs, παίρνει ένα ποτό,ένα ποτήρι κρασί, ή κανά-δυό μπύρες και τη βγάζει- όταν αποφασίσει να βγεί- σε αυτούς τους πιο μικρούς χώρους.
Μου έκαναν εντύπωση λοιπόν, δύο πράγματα:  αυτή η διάχυτη υπέρμετρη κλάψα ,για το clubbing που έχει περάσει ανεπιστρεπτί (λες και αυτό δεν θα έκανε τον κύκλο του ,όπως το κάθε τι, για να αντικατασταθεί από κάτι άλλο...) και το ότι ντε και καλά έπρεπε,και μάλιστα ως προιόν υποκουλτούρας για ορισμένους, όλη αυτή η μόδα να είναι συνυφασμένη με τα ναρκωτικά.
Τελικά εμείς που ξεκινήσαμε να παίζουμε μουσική από τις πίστες των 80'ς ,που διαπρέψαμε στα 90'ς βάζοντας δίσκους σε χιλιάδες άτομα και δεν το είδαμε ποτέ έτσι πρέπει να ήμασταν πολύ πίσω.Αν δηλαδή χρειάζεται να κάνεις ναρκωτικά για να γράψεις,να παίξεις και να ακούσεις μουσική, να χορέψεις και να γελάσεις με τον διπλανό σου, να φλερτάρεις ή να κάνεις sex ,τότε είσαι ζόμπι.Απλά δεν το ξέρεις!Αν δηλαδή ο κόσμος τότε διασκέδαζε ακόμα και όταν στα πικ απ παιζόταν  Techno, επειδή ήταν υπό τη επήρεια ουσιών και όχι γιατί έτσι αισθανόταν αυθόρμητα, με τον ήχο,τα φώτα, την μουσική, πίνοντας κανα δυό ποτά και με τους υπόλοιπους θαμώνες γύρω του,αν τα μεγάλα clubs είχαν μετατραπεί σε σημείο πώλησης πανάκριβων χημικών ουσιών, τότε ακόμα καλύτερα που εξαφανίστηκαν.Αλλά επειδή σίγουρα δεν ήταν έτσι (τουλάχιστον όχι για όλους) τα club έκλεισαν επειδή πέρασε η μόδα τους.(Τα drugs πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν και γύρω από τη μουσική.Μάλιστα ανά δεκαετίες αλλάζουν.Βγαίνουν και καινούργια όπως ,τότε,το χάπι exstasy που έγινε και track (exstasi extano) στα club των 90'ς που έπαιζαν Techno.Κάτι αντίστοιχο με τη μαριχουάνα και τα παραισθησιογόνα των <παιδιών των λουλουδιών> των '70'ς.Το ερώτημα είναι ποιοί τα χρειάζονται.Στην πραγματικότητα κανένας.Κάποιοι μάλλον θα πεθάνουν ή θα σακατευτούν από τη χρήση τους ενώ εκείνοι που κατάφεραν να τους εθίσουν σε αυτή, σίγουρα θα θησαυρίζουν με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο ανά τους αιώνες.Ένας νέος οργανισμός έχει από μόνος του τέτοια φυσική ενέργεια ορμή και δύναμη που δεν χρειάζεται καμία ουσία.Ούτε καν το απλό τσιγάρο που ως μια <κοινωνική ανάγκη> πέρασε στον ομφάλιο λώρο των κοριτσιών, μέσα από διαφημιστικές καμπάνιες και διάφορα κινηματογραφικά και τηλεοπτικά πρότυπα ως προιόν κουλτούρας στους νέους του 20ου αιώνα ,με αποτέλεσμα να δείχνει σύνηθες και φυσιολογική μια άκρως επιβλαβής για τον ανθρώπινο οργανισμό συνήθεια. Η νεανική ηδονή που μπορεί να απελευθερωθεί και να εξωτερικευτεί δεν συγκρίνεται ούτε με όλα τα πιο ακριβά ναρκωτικά μαζί.)
Τελειώνοντας με τα clubs, αν θέλουμε να τα θυμόμαστε όλα, αρκετά από αυτά  ανά την Ελλάδα ήταν στημένα στην λογική της αρπαχτής, ήταν απρόσωπα και κακόγουστα.Με χάλια συστήματα εξαερισμού, απαράδεκτο ήχο, ποτά-πετρέλαια και παρταλοτράγουδα.Το ίδιο κλίμα μπορεί να συναντήσετε και σήμερα στους πιο μικρούς χώρους που η εποχή και οι συνθήκες επιβάλλουν.Μην σας ξεγελάνε.
Είναι οι μικρογραφίες του κακού προτύπου.Όπως αντιστρόφως υπάρχουν και οι μικρογραφίες των καλών προτύπων.Μπορεί οι γενιές που μεγαλώνουν και περνούν να θυμούνται με νοσταλγία αυτά που έζησαν.Αυτό είναι ανθρώπινο.Άσχημο είναι να λένε πως εκείνοι τότε <διασκέδαζαν πραγματικά> και να αφορίζουν οτιδήποτε το καινούργιο ή αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν.Άλλωστε και οι σημερινοί νέοι θα μεγαλώσουν και θα περάσουν με τη σειρά τους.

Υπάρχουν υπέροχα σημεία και σήμερα.
Μια χαρά βρίσκω και σήμερα ,εν έτη 2015,  τους πιο μικρούς χώρους 60 -120 ατόμων αρκετοί εκ των οποίων είναι φτιαγμένοι με πολύ μεράκι και προσεγμένοι σε όλους τους τομείς.Έχω περάσει αρκετές καταπληκτικές βραδιές ακούγοντας μουσική με τους θαμώνες τέτοιων πιο μικρών καταστημάτων.
Η μεγαλύτερη ικανοποίηση για έναν αληθινό δισκοθέτη είναι  να τον ρωτάνε (άγνωστοι!) να τους πει πιο είναι το κομμάτι που παίζει (δεν έχουν όλοι track id.Άσε που μπορεί η μουσική να μην ακούγεται απαραίτητα με αναγνωρίσιμο τρόπο...)και να τους γράφει σε χαρτάκι το τραγούδι.
Και αν τελικά ένας δείκτης διασκέδασης είναι για παράδειγμα ο χορός και το ξεφάντωμα, όπως συνέβαινε παλιά τότε αν είναι να συμβεί,ας γίνει επειδή ήπιαμε σιγά-σιγά με παρείστικη διάθεση και ωραίες παρουσίες γύρω μας δύο ποτηράκια οίνου ακούγοντας μουσικές που μας έφτιαξαν τη βραδιά.Όχι με το ζόρι.Όχι γιατί κάποιοι ,αδειάζοντας το χρόνο σας,έπαψαν πια να πουλούν τους κουραμπιέδες τους πριν από τα χριστούγεννα.

Γιάννης Βασιλείου.

Από το web radio ακούγεται το <Love is the drug> των Roxy Music.

 

Δευτέρα, Οκτωβρίου 19, 2015

Πλαστικό χρήμα. Το Μεγάλο Κόλπο!

Αν εξαιρέσουμε μια μειοψηφία ανθρώπων που δεν επιθυμεί να έχει λογαριασμούς στο διαδίκτυο και αυτοί είναι οι λιγότερο φακελωμένοι,όλοι οι υπόλοιποι είμαστε φακελωμένοι σε βαθμό μάλιστα που οι περισσότεροι αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν.(Αυτό μπορεί να συμβαίνει είτε λόγω άγνοιας,είτε γιατί δεν τους ενδιαφέρει να το καταλάβουν μιας και στην παρούσα φάση, δεν νιώθουν ότι διαπράττουν κάτι το μεμπτό και δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν ή να κρύψουν).
Όλα πλέον φαίνονται και ακούγονται. Από τα κινητά τηλέφωνα  ειδικά αυτά της προηγμένης τεχνολογίας,από το taxis της εφορίας που βλέπει τι έχουμε και δεν έχουμε, αν χρωστάμε και πόσα (για όσους τουλάχιστον ξέρουν να διαβάζουν είτε είναι επιχειρήσεις είτε απλοί φορολογούμενοι πολίτες, δεν κινδυνεύουν πιά από τις εξαπατήσεις ορισμένων λογιστών...) μέχρι τους λογαριασμούς στα social media, face book, twitter κ.λ.π. και τους πάσης φύσεως λογαριασμούς που έχουμε δημιουργήσει στο διαδίκτυο.
Εδώ μιλάμε για στρουθοκαμηλισμό άνευ προηγουμένου όταν λέμε πως το πλαστικό χρήμα θα μας καταδυναστεύει, όταν εμείς οι ίδιοι -άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο- έχουμε βγάλει φόρα παρτίδα τα προσωπικά μας στοιχεία σε κοινή θέα.(Λες και πριν την εποχή των social media και του f.b. όποιος ήθελε να βρεί φίλους έβγαινε στους δρόμους και φώναζε τι έκανε,τι έφαγε,τι φόρεσε,πως κοιμήθηκε και πως ξύπνησε. Και αν τέλικα κάποιος το έκανε ή κάνει κάτι τέτοιο το πιο πιθανό είναι να τον ακολουθεί μια κουστωδία τρελλογιατρών... ).
Ήδη μέσα από τα social media είναι γνωστά τα πάντα! Οι σκέψεις των ανθρώπων,οι συνήθειες,οι προτιμήσεις για το κάθε τι.Τα λέμε μόνοι μας.Τα φωνάζουμε με φωτογραφίες για το που είμαστε, με ποιούς και τι κάνουμε.Και το χαιρόμαστε κιόλας! Και εντάξει ως ένα σημείο αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό σημάδι των καιρών και της εξέλιξης της τεχνολογίας.Να σου δίνει δηλαδή την δυνατότητα να έχεις τόσο άμεση πρόσβαση στον ονομαζόμενο δημόσιο λόγο και να αυτοπροβάλεσαι (βλέπε you tube)  όπως παλιότερα μπορούσαν μόνο οι ηθοποιοί και τα διάσημα πρόσωπα να κάνουν.Τώρα βέβαια το κατά πόσο γνήσιο είναι και πόση απήχηση έχει <όλο αυτό> στον υπόλοιπο κόσμο και ποιά τα ενδεχόμενα οφέλη του είναι μια άλλη ιστορία με πολλές ερμηνείες.
Το μόνο βέβαιο είναι πως μιλάμε για καρά-φακέλωμα.
Με μια πρώτη ματιά θα μπορούσε κάποιος να πει,και πολύ σωστά, πως εκείνοι που δεν επιθυμούν έναν τέτοιο εξονυχιστικό έλεγχο, μέσω του πλαστικού χρήματος,θα πρέπει να είναι ή φοροφυγάδες ή δεν θα μπορούν με τίποτα να δικαιολογήσουν τα πλούτη και τα εισοδήματά τους.Αυτό όμως εναπόκειται στους μηχανισμούς ενός οργανωμένου και αξιόπιστου κράτους (υπουργείου οικονομικών,εφορίας) να το αποσαφηνίσει και όχι απαραίτητα καταργώντας ολοσχερώς τα μετρητά.
Επειδή όμως το κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις η απόλυτη κατάργηση των μετρητών ίσως να είναι η ταφόπλακα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Γιατί είναι άλλο πράγμα να συνυπάρχει το μετρητό χρήμα με το πλαστικό χρήμα και να υπάρχει πάντα - για όποιον μπορεί - η δυνατότητα επιλογής και άλλο πράγμα να υπάρχει μόνο το πλαστικό χρήμα.Δεν υπάρχει περίπτωση εάν θέλει η εφορία να μην μπορεί,με την κατάλληλη διασταύρωση στοιχείων για τον κάθε πολίτη και κάθε επιχείρηση,να βλέπει εάν κάποιος φοροδιαφεύγει ή δηλώνει πλαστά εισοδήματα παρά μόνο με την επιβολή του πλαστικού χρήματος, μέσω λόγου χάρη μιας κάρτας,γιατί αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί (και να είναι) ένα πρόσχημα.
Και ο απώτερος σκοπός διαφορετικός.
Διότι ακούγεται πως εξαιτίας της φοροδιαφυγής,της τρομοκρατίας και των παράνομων δραστηριοτήτων δικαιολογούνται όλοι οι νόμοι και προετοιμάζονται όλα αυτά.Ακόμη και αν πρόκειται για την κατάργηση της οριστικής ελευθερίας του πολίτη?
Εάν τελικά το πλαστικό χρήμα αντικαταστήσει εντελώς τα μετρητά για όλες μας τις συναλλαγές, ξεκινώντας από τις νεοσύστατες επιχειρήσεις, εν συνεχεία στις ήδη υπάρχουσες για να εξαπλωθεί στη συνέχεια σε όλο το κοινωνικό φάσμα,αναπόφευκτα ολόκληρη η κοινωνία (μετά και οι κοινωνίες άλλων κρατών...) θα οδηγηθεί στην αιώνια σκλαβιά του πλαστικού-ηλεκτρονικού χρήματος.Θα είναι πανεύκολη όχι μόνο η καταγραφή των καταναλωτικών δαπανών αλλά και το ψυχολογικό προφίλ και οι συνήθειες των ανθρώπων που θα προκύπτουν μέσα από τις αγορές που θα κάνουν.Και τώρα είναι.Αλλά τώρα υπάρχει ακόμα λίγη ελευθερία εκεί έξω.Για φανταστείτε για παράδειγμα μια ιερόδουλη που θα πληρώνεται με κάρτα και αυτομάτως το ποσόν που θα παίρνει θα καταγράφεται ηλεκτρονικά, σαν έσοδο για εκείνη και σαν έξοδο για τον πελάτη, στην εφορία.Ότι η τάδε πήρε από τον τάδε <χ> ευρώ για το αρχαιότερο επάγγελμα.Θα πει κάποιος,και πολύ σωστά, πως το μ.... σέρνει καράβι και πως πολλές έχουν σηκώσει πολυκατοικίες έχοντας ουσιαστικά μια επιχείρηση με αποκλειστικά  μαύρο χρήμα.Αυτές δεν πρέπει να πληρώσουν φόρους από τα έσοδα που έχουν? Βεβαίως και πρέπει. Ίσως μάλιστα και τον υψηλότερο φόρο από όλα τα επαγγέλματα και από τους γιατρούς και τους δικηγόρους αφούν έκαναν απίστευτους τζίρους.(Εννοείται πως δεν αναφέρομαι στις περιπτώσεις Trafficking και εξαναγκασμού. Και δεν πλατιάζω άλλο επί του συγκεκριμένου.Ούτε μπορώ να δεχτώ ελαφρυντικά για τις γυναίκες που το έκαναν στεγνά επί πληρωμή επάγγελμα, είτε φανερά και απροκάλυπτα είτε καλυμμένες πίσω από κοινωνικά στερεότυπα. -πετυχημένους γάμους, οικογένειες με <συγκεκριμένους> γαμπρούς και νύφες κ.λ.π.
Επιλογή τους ήταν!Είναι! Και θα είναι!)
Έτσι όμως καταργείται και κάθε ιδιωτικότητα και έμφαση της προσωπικής ζωής.
Βέβαια,όταν και αν γίνει αυτό η εφορία θα βλέπει μόνο έναν αριθμό (ίσως έχουν αντικαταστήσει πλήρως ακόμα και τα ονόματά μας οι αριθμοί) για να υπολογίσει το φόρο που πρέπει να της αποδοθεί για την <χ> υπηρεσία, εμπόρευμα, προιόν κ.ο.κ.
Αν τελικά συμβεί αυτό δεν θα γίνει από τη μια μέρα στην άλλη.Θα περάσει από διάφορα στάδια.Και θα έχουμε συμβάλλει κι εμείς με τη δράση μας,έστω για να δημιουργήσουμε τους προσχηματικούς λόγους για τους οποίους ένα κράτος στο όνομα της φοροδιαφυγής θα νομοθετήσει τέτοιου είδους μέτρα.
Η ευθύνη του κάθε πολίτη μεμονωμένα.Δηλαδή, όλοι γνωρίζουμε αυτό το :  <30 ευρώ χωρίς απόδειξη 50 ευρώ με απόδειξη>.Αυτό όμως που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι, που νομίζουν πως εκείνη τη στιγμή γλιτώνουν το 20ευρώ , είναι πως την επομένη θα το πληρώσουν διπλάσιο και τριπλάσιο είτε με τους αυξανόμενους φόρους στα τρόφιμα, είτε με μια επινόηση τύπου ενφια , δόξα το θεό εκεί στο υπουργείο οικονομικών έχουν μεγάλη φαντασία, ενώ την ίδια στιγμή κάποιοι θα παρουσιάζουν στις φορολογικές τους δηλώσεις πολύ χαμηλότερα εισοδήματα από τα πραγματικά τους!
Στο μεταξύ τα λαμόγια,μόνο, ελληνόφωνα και μη, θα μπορούν να συσχετίσουν την Αγία Γραφή με τις απατεωνιές τους.Μόνο όποιος είναι λαμόγιο και δεν κόβει αποδείξεις,ανταλλάσει και ξεπλένει μαύρο χρήμα,έχει κρυφά εισοδήματα ή περιουσίες που του αποδίδουν κρυφά εισοδήματα τα οποία δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει σε έναν αντικειμενικό και ειλικρινή έλεγχο, είναι εναντίον οποιασδήποτε μορφής οικονομικού και λογιστικού ελέγχου και φυσικά της περιβόητης <κάρτας> που θα αντικαταστήσει (εν-μέρη θέλω να πιστεύω εγώ) τα μετρητά.
Από την άλλη δεν σημαίνει πως όποιος επιθυμεί να πληρώνει και να συναλλάσεται με μετρητά είναι απαραίτητα και φοροφυγάς.Και αυτό μπορούν, αν θέλουν, να το διαπιστώσουν οι κρατικοί μηχανισμοί.Επίσης θα πρέπει να απαντηθεί στους πολίτες τι θα γίνει αν οι τράπεζες,για διάφορους λόγους, αποφασίσουν να <παίξουν> με τα επιτόκια και να τα ρίξουν σε αρνητικό επίπεδο.Τι θα γίνει τότε με τα χρήματα του κόσμου? Ή τι θα γίνει με τους φόρους που σήμερα, έχοντας τα μετρητά στα χέρια του, μπορεί κάποιος να κάνει έναν διακανονισμό στην εφορία και να δίνει αυτά που μπορεί κρατώντας τα υπόλοιπα για να συντηρήσει το σπίτι και την οικογένειά του.Ποιός μπορεί να του εγγυηθεί πως αν το κράτος αποφασίσει να αυξήσει τη φορολογία,για διάφορους λόγους, δεν θα του πάρει αυτομάτως από τον λογαριασμό του με το πάτημα ενός κουμπιού αυτά που θέλει αφήνοντάς τον να τρώει ηλεκτρονικό κοπανιστό αέρα?Ας φροντίσει το κράτος να ξεσκεπάσει όλους εκείνους που επί δεκαετίες αποδεδειγμένα καταχράστηκαν ή έκλεψαν το δημόσιο χρήμα, ας φέρει τα χρήματα που <βγήκαν έξω> από τους ...έξυπνους... για να γίνουν μοχλός εκκίνησης για την οικονομία της χώρας.Ας ανοίξουν επιτέλους οι περιβόητες λίστες  να δούμε ποιοί πραγματικά από κεί μέσα είναι ένοχοι και πρέπει να επιστρέψουν τα κλεμμένα.Τέλος,αν θέλουμε να μιλάμε για ένα  κράτος δικαίου και της περίφημης αξιοκρατίας ας πληρώσει ο καθένας σύμφωνα με αυτά που του αναλογούν από τον πλούτο και τα πραγματικά εισοδήματα που έχει και μετά κουβεντιάζουμε για όποια κάρτα θέλει! Ή μήπως μπορεί το <Χ> κράτος να εγγυηθεί πως με την εφαρμογή ενός τέτοιου πανίσχυρου μέτρου, μιας τέτοιας <κάρτας> θα εκλείψουν τα μεγαλύτερα κυκλώματα παρα-οικονομίας ανά τον κόσμο που είναι τα ναρκωτικά, τα όπλα, και η πορνεία?
Το αιώνιο ερώτημα ήταν : Ποιός θα ελέγξει τους φρουρούς μας.
Και ποιός θα είναι σε θέση να ελέγξει τους άμεσα διαπλεκόμενους και εμπλεκόμενους με το κράτος εκτός από το ίδιο το κράτος?.Τι θα γίνει όταν η τοπική (ντόπια-εσωτερική) διαπλοκή θα πρέπει να εναρμονιστεί με τη διεθνή διαπλοκή  έχοντας στα χέρια της μέσα από μια <κάρτα> τον απόλυτο έλεγχο?


Λένε πως το φθινόπωρο που πέφτουν τα φύλλα δεν πρέπει να δίνεις σημασία στα όνειρα...
Από το web radio... με ξύπνησε το <A free Man in Paris  but not in Texas>
Και συνειρμηκά το (I'm not a number I'm a free man... που ακούγεται ) με πήγε στο ακόλουθο...



Mr Soul Radio.
                                           

Πέμπτη, Οκτωβρίου 08, 2015

Τhe mirror game

The mirror Game - Guy Gerber .Όταν η Techno συνάντησε τον alternative new wave ήχο.Ένα κομμάτι που ξεκινάει να παίζει καθώς μπαίνουμε στο αυτοκίνητο ένα απόγευμα  ενώ μόλις έχει αρχίσει να ψιλοβρέχει.Ο ουρανός είναι φορτωμένος  και στο βάθος αστράφτει.Ο ήχος του κομματιού αποπνέει μια ισορροπημένη μελαγχολική ατμόσφαιρα με μια ονειρική μαγεία.
Αυτός ο γοτθικός ήχος, με αποχρώσεις από τους Joy Division και τους Chameleons μέχρι τους My Bloody Valentine και τον John Digweed, αναμιγνύει μοναδικά τις συγχορδίες των συνθεσάιζερς με αυτές τις απόηχες αινιγματικές φωνές που αγγίζουν τα όρια της κρυμμένης σεξουαλικότητας.

Η διαδρομή είναι έξω από την πόλη.Η βροχή όσο πάει και δυναμώνει.Οι φίλες μας για τη φωτογράφιση,που μας συνοδεύουν στις πίσω θέσεις τους αυτοκινήτου, είναι σχεδόν εκστασιασμένες από τον ήχο του κομματιού,τη βροχή που πέφτει με δύναμη επάνω στα τζάμια και τους συνδιασμούς των υγρών γκρι και πράσινων χρωμάτων καθώς τώρα οδηγούμε κατά μήκος μιας περιοχής με πυκνή καταπράσινη βλάστηση.Ο προορισμός μας είναι δύο ψηλοί ορθογώνιοι πύργοι φτιαγμένοι από την εποχή των σταυροφόρων κατακτητών οι οποίοι τους έφτιαξαν για να εδραιώσουν και να επιβάλλουν την κατοχή τους στη λεία και τις γαίες που κατέκτησαν με τα σπαθιά. Αυτοί οι πύργοι από τότε στέκουν αγέρωχοι εκεί, επάνω από τα μικρά χωριουδάκια του νησιού και μαρτυρούν την πολυτάραχη μεσαιώνική ιστορία της περιοχής.
Το <The mirror game> είναι από εκείνα τα κομμάτια που έχεις την αίσθηση πως δεν τελειώνουν ποτέ.Ή ακόμα καλύτερα πως ήταν πάντα εκεί!

Γιάννης Βασιλείου.

 ΥΓ: Από τον Mr Soul (web radio) που φτιάχνει το  soundtrack της ημέρας αλλά και της νύχτας μας ακούγεται....


       

Τρίτη, Οκτωβρίου 06, 2015

Μιλάτε Σας Ακούμε και Σας Βλέπουμε


 Μερικά συγγράμματα και άρθρα έχουν υπάρξει και αναφέρουν πράγματα πριν από την εποχή τους.
Θύμαμαι εκεί προς τις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του '90 που τα κινητά τηλέφωνα έκαναν την εμφανισή τους στην Ελλάδα.Εκέινα τα μεγάλα χοντροκομμένα (σαν τούβλα) κινητά με τις κεραίες που άνοιγαν προς τα επάνω.Λόγω ενός φίλου που τότε δούλευε σε εταιρεία με κινητά τηλέφωνα ήμουν από τους πρώτους στην πόλη που είχα ένα τέτοιο κινητό.Οι γνωστοί και οι άγνωστοι με ψιλοδούλευαν κυρίως λόγω άγνοιας (η ζήλεια έρχεται μετά,όταν καταλάβεις τι είναι αυτό που ζηλεύεις...) αλλά και απορίας για το ποιός ήμουν εγώ που είχα τηλέφωνο εκεί έξω πέρα από αυτό το σταθερό που όλοι ως τότε είχαμε στα σπίτια μας.Αν θυμάστε τα τότε κινητά τηλέφωνα ήταν πανάκριβα και κόστιζαν αρκετές δεκάδες χιλιάδες δραχμές.Το ιντερνέτ ήταν σε νηπιακή ηλικία.
Με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότεροι  άνθρωποι είχαν αρχίσει να γίνονται κάτοχοι τέτοιων συσκευών.Μέχρι που έγινε κάτι το σύνηθες πια χωρίς να προκαλεί εντύπωση το γεγονός πως μπορούσαμε να μιλάμε στο τηλέφωνο χωρίς να είμαστε σε κάποιο οίκημα ή σε τηλεφωνικό θάλαμο.
Και παρόλο που είχαμε δει στις ταινίες, ή είχαμε ακούσει πως στην Αμερική οι άνθρωποι έχουν τηλέφωνα με κάμερες και μπορούσαν ενώ μιλούν να βλέπουν το συνομιλητή τους,θέλω να θυμηθούμε την έκπληξη που νιώσαμε όλοι τη στιγμή που μάθαμε πως μπορούσαμε να δούμε ποιός αριθμός μας καλούσε,αρκεί να είχαμε αναγνώριση κλήσεων.Φοβερό έτσι? 
Δεν μπορούσαμε καν να διανοηθούμε πως θα είχαμε μια τέτοια δυνατότητα.
(Αυτό βέβαια ήταν αποτέλεσμα της ψηφιακής τεχνολογίας που διέπει την κινητή τηλεφωνία και που μετέπειτα μεταφέρθηκε και στις εταιρείες της σταθερής τηλεφωνίας με όλα αυτά που απολαμβάνουμε σήμερα).
Και ύστερα ήρθε το επόμενο βήμα που ήταν πως : ακόμα κι αν ο άλλος είχε αναγνώριση κλήσεων εμείς θα μπορούσαμε (πληρώνοντας βέβαια ,πάλι, κάτι παραπάνω) να έχουμε απόρρητο και να μην μας βλέπει όταν το ενεργοποιούμε...κ.ο.κ.

Σήμερα η <νέα τάξη πραγμάτων> και η ίδια η  <παγκοσμιοποίηση> θα κατέρρεαν χωρίς τον παγκόσμιο διαδικτυακό χώρο.
Το διαδίκτυο (Internet)με απλά λόγια, δεν είναι παρά ένα παγκόσμιο σύστημα που συνδέει όλα τα δίκτυα των υπολογιστών ανά τον πλανήτη.Οι πληροφορίες, για τους χρήστες, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να μεταφέρει στις ενδιαφερόμενες πλευρές είναι απεριόριστες και άγνωστες προς τους ίδιους τους χρήστες.
Σε καμία άλλη στιγμή της ιστορίας ο άνθρωπος δεν είχε τέτοιο βαθμό ελέγχου επάνω στον άνθρωπο.
Βεβαίως, ο καθένας σήμερα έχει πανεύκολη πρόσβαση  στο δημόσιο λόγο (από το ίδιο το διαδίκτυο και τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,ανεξάρτητα από την απήχηση που έχει...) όσο ποτέ άλλοτε.
Και εκατομμύρια ανθρώπων πληρώνονται κυριολεκτικά από το Internet αρκεί να γνωρίζουν τον τρόπο για να το κάνουν.Αντισταθμιστικά για όλα αυτά αυξάνεται ο βαθμός ελέγχου επάνω στις ανθρώπινες μάζες.Όμως αυτό επίσης είναι ένα άλλο θέμα. Ο Άλντους Χάξλευ όταν έγραψε (το βιβλίο που θα έπρεπε να διδάσκεται σε όλα τα σχολεία) τον <Θαυμαστό Νέο Κόσμο>  μεταξύ άλλων είχε πει:
Μόνο οι επιστήμες που ασχολούναται με τον άνθρωπο μπορούν να φέρουν μια αλλαγή στον κόσμο προς το καλύτερο.Οι επιστήμες που ασχολούνται με την ύλη μπορούν να εφαρμοστούν με τέτοιο τρόπο ώστε να κάνουν τη ζωή τυραννική και ανυπόφορη.
Τα μάτια του <μεγάλου αδελφού> που περιγράφει ο Όργουελ στο 1984 δεν χρειάζεται να είναι ένα λογισμικό πρόγραμμα που το εγκαθιστάς - όπως λόγου χάρη το skype - και χρησιμοποείς τις δυνατότητές του.Υπάρχει από μόνο του και εξελίσσεται. Αρκεί μόνο το ρούτερ να είναι ανοικτό.

Τώρα αν εγώ σας πω ότι τη στιγμή που κάποιος κάνει ένα <like> ,για παράδειγμα, κάποιοι άλλοι έχουν τη δυνατότητα όχι μόνο να ακούνε αυτά που λέει, αλλά να βλέπουν και που είναι και τι φοράει και ο,τι άλλο θέλουν...ίσως κάποιοι γελάσουν ή ειρωνευτούν λόγω άγνοιας και πάλι , όπως έκαναν τότε και με την εμφάνιση των κινητών τηλεφώνων,για να μείνουν έκπληκτοι στη συνέχεια και για τα ίδια τα κινητά και για τις δυνατότητές τους.Never mind...

Στην τελική,ας βλέπουν κι ας ακούνε ό,τι θέλουν.Το πολύ-πολύ να γίνουμε viral (χα! χα!)Δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε.
Είμαστε κανονικοί,ζωντανοί άνθρωποι.
Δουλεύουμε,τεμπελιάζουμε.Κλαίμε,γελάμε.Λυπόμαστε,χαιρόμαστε.Κοιμόμαστε,ξυπνάμε.
Ερωτευόμαστε,ξερωτευόμαστε.Κάνουμε τζόκινγκ,τρώμε σπιτικές μαρμελάδες και πάμε καμιά εκδρομή.Ακούμε τις ανησυχίες των παιδιών,ακούμε μουσική και βλέπουμε κινηματογραφικές ταινίες.

Έχουμε τον ήλιο το πρωί και το φεγγάρι το βράδυ.Έχουμε τη θάλασσα δίπλα μας και μια γάτα που κάνει βόλτες στο μπαλκόνι.
Ό,τι έκανε η τηλεόραση τον 20αιώνα θα κάνει το διαδίκτυο τον 21ό αιώνα.Μόνο που αυτή τη φορά η σχέση θα είναι αμφίδρομη.Διότι έτσι έχει αποφασιστεί.
It's Up To You!

Mr Soul Radio.



Από το web radio παίζει το εκπληκτικό 20th Century των Brad

                          

Σάββατο, Οκτωβρίου 03, 2015

Δύο λόγια για τον έρωτα


Ο έρωτας είναι γένους αρσενικού και καλπάζει.Είναι μπροστά και προηγείται από οτιδήποτε άλλο.Ο έρωτας αφήνει πίσω του τη λογική,την αγάπη και κάθε είδους συναίσθημα.Μην τον μπερδεύετε με αυτά.Είναι πριν από όλα και τα ορίζει όλα.Από τη στιγμή που θα λάβει χώρα δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το απόλυτο είναι.
Ο έρωτας νικάει τα πάντα.Ακόμα και το ίδιο το ανθρώπινο μυαλό και τη μνήμη.Γι'αυτό κάθε φορά που αληθινά ερωτευόμαστε έχουμε την αίσθηση πως είναι η πρώτη φορά που μας συμβαίνει!Ο έρωτας όταν έρχεται διαγράφει κάθε παρελθόν.

Ο έρωτας είναι η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση (αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης) καθώς ξεκινά κοροιδεύοντας τον εαυτό του και (συνήθως) καταλήγει να κοροιδεύει τους άλλους.

Ο έρωτας είναι η γεύση και η μυρωδιά αυτού του κόσμου.

Mr Soul Radio.

Από το web radio ακούγεται το : Perfect love affair by Shaun Escoffery