Παρασκευή, Απριλίου 26, 2019

Λάδι τρώτε?

Στον 21ο αιώνα και καθώς υπάρχει μια έντονη μετακίνηση των πληθυσμών ανά τον κόσμο,το δικαίωμα της Ανεξιθρησκίας οφείλουν να το σέβονται άπαντες και μάλιστα με τις καθορισμένες παραδοσιακές προτεραιότηες της κάθε περιοχής.
Οι θρησκείες και οι εκπρόσωποί τους ανέκαθεν ήταν οι Έμποροι των Εθνών.



<Την Μεγάλη Παρασκευή δεν βάζουμε μουσική,κλείσε το πικ απ> μου έλεγε η μητέρα μου από τότε που πηγαίναμε στο δημοτικό σχολείο.Και σε αυστηρό τόνο συνέχιζε <σήμερα δεν τρώνε ούτε λάδι.Ο Χριστός είναι καρφωμένος επάνω στον σταυρό και όταν ζήτησε λίγο νερό του έδωσαν ένα βρεγμένο πανί με ξύδι>.
Τα χρόνια αυτά-που σταματούσαμε τη μπάλα που παίζαμε στις αλάνες και τις πλατείες για να φιλήσουμε(!) το χέρι του παπά που περνούσε, ή που κρυβόμασταν  για να μην μας δει ο δάσκαλος-έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.Ένας αυθόρμητος σεβασμός υπήρχε στο πρόσωπο του παπά και του δασκάλου.Έτσι μας είχαν μάθει.Ίσως επειδή και οι δύο τότε(λέω εγώ σήμερα)να άξιζαν πράγματι αυτόν το σεβασμό.
Αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση από εκείνα τα χρόνια και δημιουργούσε μια εύλογη απορία στο παιδικό μυαλό μου ήταν το γεγονός πως ο κόσμος δούλευε κανονικά την Μεγάλη Παρασκευή!Με κάπως διαφοροποιημένο ωράριο,βέβαια,τα εμπορικά καταστήματα δούλευαν κανονικά.Πως γίνεται ο Χριστός να είναι σταυρωμένος και οι άνθρωποι να δουλεύον(?!)αναρωτιόμουν...
Μετά θυμόμουν το μάθημα των θρησκευτικών με τον Ιησού θυμωμένο να παίρνει το φραγγέλιο(ένα μαστίγιο από σχοινιά) και να καθαρίζει το ναό του Θεού της Ιερουσαλήμ όπου οι άπληστοι τον είχαν μετατρέψει σε εμπορικό κέντρο,της εποχής,για να πουλήσουν τα ζώα και τα περιστέρια στους συνανθρώπους τους,οι οποίοι με τη σειρά τους θα τα πρόσφεραν-θυσίαζαν στο θεό για τις πράξεις τους.
Ασφαλώς και ΔΕΝ θα δαιμονοποιήσουμε το κέρδος.
Βεβαίως και υπάρχει εμπόριο με ήθος ασχέτως αν αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα όπως θα έπρεπε,αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα...
Ακόμα και στα δύο ραδιόφωνα(από τα τρία επίσημα ραδιόφωνα που υπήρχαν τότε)< Ράδιο Χαλκίδα> και <Ράδιο 1> που δουλέψαμε αργότερα,την Μ.Παρασκευή δεν κάναμε εκπομπές.Έπαιζαν κλασσική μουσική.Το ίδιο και τα κρατικά.Στη νυχτερινή ζωή της εποχής,τα μπαράκια,τη νύχτα της Μ.Παρασκευής είτε δεν άνοιγαν καθόλου,είτε άνοιγαν σε πολύ χαμηλούς τόνους,με ακουστική μουσική να παιζει πολύ χαμηλά,κεράκια στα τραπέζια και τέτοια.Βλέπε αυθεντικό <Πάνθεον> να περιμένουμε στα μπαλκόνια τους επιτάφιους να φτάσουν στο στρογγυλό της παραλίας.
Σε αντίθεση με το συμβαίνει ειδικά σήμερα σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.
Μεγαλώνοντας ήταν ξεκάθαρο πιά πως οι θρησκείες όπως και η πολιτική είναι επιχειρήσεις.Τόσο απλά.Τον Θεό είτε τον έχεις μέσα σου είτε όχι.Και αυτό ξεκινά από την αίσθηση δικαίου που έχεις ή δεν έχεις,κατ'αρχήν,για τον εαυτό σου και μετά για τους συναθρώπους σου.
Το σημαντικότερο όλων είναι να μην λες ψέμματα απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό.
η Αυτογνωσία και  ο Αλληλοσεβασμός είναι έννοιες που αν τις συλλάβεις και τις κατανοήσεις μπορείς να εκφράσεις την πίστη σου και την προσευχή (στον <Θεό> σου) ακόμα και σε μια εικόνα που μπορεί να έχεις στο σπίτι σου,ή σε ένα απόμακρο μοναχικό ξωκλήσι.Δεν είναι απαραίτητα ντε και καλά οι φωταγωγήσεις,ο πλούτος και τα χρυσαφικά των μεγαλεπήβολων ναών.
Στην τελική,την άφεση στην προσφέρει η ειλικρινής εξομολόγηση και όχι ο ιερέας.

Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!




Γιάννης Βασιλείου.





Η Μουσική σήμερα:











0 comments:

Δημοσίευση σχολίου