Οπαδιλίκι: η καταστροφή των ομάδων

Δυό λόγια με αφορμή την δίκαιη επικράτηση της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναικού επί του Ολυμπιακού και την κατάκτιση και του πρωταθλήματος.

Για μια ακόμη φορά διαπιστώσαμε πως ζούμε στη χώρα όπου 100 πίθηκοι οπαδοί

(οι οποίοι,δυστυχώς, υπάρχουν σε όλες τις ομάδες και αποτελούν μειοψηφία-καρκίνωμα)επιβάλλουν τη θέλησή τους στους υπόλοιπους φίλους των ομάδων(που δεν είναι απαραίτητα οπαδοί)οι οποίοι ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες.Να σημειωθεί πως εκτός από την πολιτεία, οι πρόεδροι και οι διοικήσεις όλων αυτών των ομάδων-επιχειρήσεων είναι,επίσης,υπεύθυνοι για αυτό το φαινόμενο!Αυτή η μερίδα των οπαδών δεν ξέρει να χάνει.Πανηγυρίζει όταν κερδίζει και τα σπάει όταν χάνει μη μπορώντας να αποδεχτεί την ανωτερότητα του αντιπάλου.Δημιουργεί πρόβλημα στην ομάδα που υποτίθεται πως αγαπά και δημιουργεί αίσθημα αποτροπής και αποστροφής από το εκάστοτε <αθλητικό προιόν>,ενώ ταυτόχρονα καταργεί την ευγενή άμιλλα.Θυμίζει και είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα με τον δημόσιο υπάλληλο που αντί να είναι κοινωνικός λειτουργός είναι κομματικός φίλος και φτάνει στο σημείο μια ολόκληρη κοινωνία να συνθέτει μια χώρα με τόσους χιλιάδες μορφωμένους άνεργους που βρίσκονται στο έλεος τόσων αμόρφωτων βολεμένων.

Γιάννης Βασιλείου.

Από το αγαπημένο web radio ακούγεται ένα κομμάτι από τα 80'ς

Read More

Λεωφορείο ο πόθος!

Λεωφορείο ο πόθος!

<One Two Freddy's Coming For You Three Four Better Lock Your Door...>

  Όσο θα μεγαλώνει η Παγκοσμιοποίηση(αποτέλεσμα και του υπερπληθυσμού της γης που διαρκώς αυξάνεται...)η ασφάλεια, η δημοκρατία,καθώς και οι ελευθερίες του ανθρώπου(ακόμα και για απλά καθημερινά πράγματα όπως το να πας σουπερ μάρκετ ή να παρακολουθήσεις μια συναυλία) θα περιορίζονται όλο και περισσότερο.Η ...περίφημη πολυπολιτισμικότητα που διατυμπανίζουν κάποιοι ,για εφήμερα και προσωπικά οφέλη,θυμίζει ένα λεωφορείο που έχει φτιαχτεί για να μεταφέρει και να εξυπηρετεί,λόγου χάρη,50 επιβάτες και για <συγκεκριμένους λόγους> θα πρέπει,ξαφνικά, να μεταφέρει 80! και 100!.Ε,λοιπόν κανείς δεν πρόκειται να φτάσει στον προορισμό του.Οι επιβάτες θα φαγωθούν μεταξύ τους!Και στο τέλος το λεωφορείο θα ντελαπάρει!Πολύ απλά γιατί δεν επρόκειτο, ας πούμε,για μια παρέα,ή μια ομάδα 5-10 ανθρώπων που-εξ αιτίας κάποιων γεγονότων- βρέθηκαν σ' έναν έρημο δρόμο και οι υπόλοιποι 50 επιβάτες του λεωφορείου αποφάσισαν (αυθόρμητα αλλά και για ανθρωπιστικούς λόγους) να δώσουν από το χώρο τους-στο λεωφορείο-στριμώχτικαν λίγο, για να χωρέσουν και αυτοί!Εδώ υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο.Ακόμα και από οικονομικής άποψης ποτέ άλλοτε τα ταξίδια,από την μία άκρη της γης στην άλλη, δεν ήταν τόσο εύκολο να πραγματοποιηθούν όσο είναι σήμερα ,στην <βαθιά ελεγχόμενη και παγκοσμιοποιημένη> εποχή μας...

Και ποτέ άλλοτε δεν ήταν παράλληλα και τόσο επίφοβα.

Το παράδειγμα με το λεωφορείο μπορείτε να το σκεφτείτε ξεκινώντας από τη γειτονία σας,το χωριό ή την πόλη σας,το κράτος και την ίδια τη χώρα σας.Και τέλος για ολόκληρη την υδρόγειο.Είναι ακριβώς το ίδιο! Μια μικρογραφία,ή μια μεγένθυση του ιδίου φαινομένου.

Το ερώτημα είναι τι κάνεις γι αυτό?

Γιάννης Βασιλείου.

Υ.Γ.:Από το αγαπημένο web radio ακούσαμε το κομμάτι αυτό:

Η Μουσική σήμερα:

Read More

Κάθε πράγμα στον καιρό του

Κάθε πράγμα στο καιρό του και ο κολιός τον Αύγουστο ,λέει ,μια λαική παροιμία.Αυτό συμβαίνει με ορισμένες κατηγορίες συναυλιών από αρκετούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα που έχουν <παρακμάσει> πια και ξαφνικά θυμούνται (τώρα στα γεράματα... )την Ελλάδα για να κάνουν καμιά αρπαχτή μέσω συναυλίας και παράλληλα να γευτούν τον ελληνικό ουρανό,τον ήλιο,τη θάλασσα και βεβαίως την ελληνική κουζίνα(όπου αυτή υπάρχει ακόμα...).Ορισμένοι,μάλιστα, όταν ήταν στα ντουζένια τους ούτε που ήθελαν να ακούσουν για Ελλάδα.Ή ζητούσαν αστρονομικά ποσά για μια εμφάνιση.

Να μαζευτούμε και να πάτε!Είμαι στην τυχερή γενιά που είχε απολάυσει live-  σ τ η ν  ώ ρ α  τ ο υ ς - τα συγκροτήματα στο Rock in Athens (αρχές δεκαετίας του '80), τη μεγάλη συναυλία για τη διεθνή Αμνηστία (προς τα τέλη της δεκαετίας του '80) στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας(ξεκίνησε το μεσημέρι και τελείωσε αργά το βράδυ...),τον Nick Cave (με Birthday Party στα 80'ς και Bad Seeds στα 90'ς),τους Simple Minds και πάρα πολλά άλλα ονόματα,από διάφορες μουσικές κατηγορίες,την κατάλληλη στιγμή όμως.Δηλαδή όταν ήταν ,αυτό που λέμε, στο φόρτε τους.Έτσι ναι! Αξίζει να πάς και να ζήσεις ένα live.Ήρθε ,για παράδειγμα,και ο τεράστιος Frankie να τραγουδήσει στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας...και δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του!Εκεί δηλαδή τι να πας να δεις και να ακούσεις? Βάλε καλύτερα τον δίσκο του στο πλατό και απολαυσέ τον! Μόνος ή με παρέα αν έχεις και κόσμο...Είναι προτιμότερο.Εκατό χρόνια να ζήσουν,λόγου χάρη,οι Sting,Bruce Springsteen,ή ο Peter Gabriel(A π ί σ τ ε υ τ η  Μ ο υ σ ι κ ή  φ υ σ ι ο γ ν ω μ ί α) για τα αριστουργήματα που μας έχουν προσφέρει αλλά ποτέ δεν θα τον ξαναδούμε να τραγουδάει(μαζί με όλα αυτά που έκανε)όπως στο Λυκαβηττό,ή στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας.Αυτά όταν τα πετυχαίνεις στο σωστό timing είναι εμπειρίες ζωής!Τα υπόλοιπα είναι παρακμή και <αρπαχτές>.Θυμίζουν τις αναμνήσεις που θέλεις να έχεις επειδή είναι όμορφες.Η γοητεία του παρελθόντος όμως έγκειται ,ακριβώς, στο ότι είναι παρελθόν.

Επιλογή :Γιάννης Βασιλείου.

Ps: η συναυλία των Thievery είναι μια από τις επίκαιρες προτάσεις για το φετινό καλοκαίρι.

 

Read More

Το παλιό πίκ άπ: Η αντιπροσωπεία της Μαύρης Μουσικής.

Η αντιπροσωπεία της Μάυρης Μουσικής βρίσκεται στις ρίζες της δημιουργίας του Mr Soul Radio.

Αυτό το post και οι επιλογές είναι πρωτίστως για εκείνους που είχαν την τύχη να αισθανθούν ,έστω και για μια φορά,αυτή τη γλυκιά μεταλλική όσφριση/γεύση(!) καθώς ξεσφράγιζαν έναν δίσκο εισαγωγής που είχε έρθει μέσα σε χαρτόνια και αφρολέξ από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ωκεανού.

Οι δίσκοι βινυλίου είναι αγορασμένοι ,κυρίως, από το πρώτο <Music Planet> στην οδό Αβάντων στις κολώνες (του αείμνηστου φίλου μας Γιάννη Καπνίση),είναι εισαγωγής με σαφώς καλύτερη ηχογράφηση και συνήθως διαφορετικά και πιο πλούσια εξώφυλλα και ένθετα.Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα στην προσωπική μας δισκοθήκη.

Επιλογή: Γιάννης Βασιλείου.

Read More

Το παλιό πίκ άπ : Χωρίς προκαταλήψεις.

Σήμερα θα ακούσουμε τρία τραγούδια στη σειρά, από την Γερμανία, στις αρχές της δεκαετίας του '80.

Αρκετοί δεν έχουν σε μεγάλη υπόληψη την Γερμανία και για τα μουσικά της δρώμενα αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει να σκαλίσουμε λίγο τη δισκοθήκη(βινυλίου)μας και να ξαναθυμηθούμε τρία τραγούδια που,τότε,είχαν προκαλέσει εντύπωση τόσο στην mainstream μουσική κατηγορία της εποχής όσο και στο κοινό που έψαχνε πιο εναλλακτικά ακούσματα.Ας μην ξεχνάμε πως κάποιοι από εκείνους που έπαιξαν την μουσική του μέλλοντος (όπως οι Tangerine Dream ή οι Kraftwerk από τους πρωτοπόρους στην ηλεκτρονική ποπ και ροκ μουσική )προέρχονταν από εκεί.


1.Trio Da Da Da



2.Spiff - De Ja Vu



3.Camilla Motor-Rosa Video




Επιλογή:Γιάννης Βασιλείου.

Read More

Το παλιό πίκ άπ:Tuxedomoon-Divine

Το παλιό πίκ άπ επιστρέφει στα 80'ς(αρχές της δεκαετίας) και ξαναθυμάται ένα ιδιαίτερο album των Tuxedomoon.
Mουσική σάλας και δωματίου με μουσικά θέματα βασισμένα επάνω στις χορογραφίες μπαλέτου του Maurice Bejart που έχει γράψει όλα τα κομμάτια.
O κυκλοθυμικός Μάρτης κρατά εσώκλειστη την άνοιξη στις γκρίζες και κρύες μέρες του και δεν την αφήνει να φανεί για τα καλά.Μόνο μερικές ηλιαχτίδες γλιστρούν μέσα από τα σύννεφα,μπαίνουν από το παράθυρο στο δωμάτιο και απλώνονται στο παρκέ κάνοντας τις σκιές της προηγούμενης νύχτας να τρεμοσβήνουν και να τρέχουν να κρυφτούν πίσω από τα έπιπλα.
Το απόγευμα ,η ευωδιά από το ζεστό τσάι που μόλις σερβιρίστηκε στα φλιτζάνια από πορσελάνη γεμίζει τη σάλα.Ο ήχος της βελόνας του πικ απ  ακουμπά το βινύλιο...

Δύο τραγούδια στη σειρά από το album των Tuxedomoon:

1.Camille

2.Freudlose Gasse








Επιλογή : Γιάννης Βασιλείου.

                                                           

Read More

Springtime & Allergies

Ανοιξιάτικη ώρα με όλο αυτό το revival που συντελείται στη φύση.Αλλεργίες από τη γύρη των λουλουδιών και τα εκχυλίσματα των δέντρων.
<Αλλεργίες για τις γυναίκες που αγαπώ,γι αυτό αλλάζει και το σχήμα στο πρόσωπό μου κάθε φόρα που τις συναντώ.Γιατρέ άνοιξε.Εγώ είμαι πάλι!> τραγουδά ο Paul Simon σε ένα <σταμπαρισμένο> τραγούδι από τις αρχές της δεκαετίας του'80.


Εδώ ,ξαναθυμόμαστε δύο εντελώς διαφορετικά σε μουσικό ύφος και χρονολογία αγαπημένα τραγούδια που μιλούν για ...αλλεργίες!


1. Paul Simon -Allergies




2.Miss Kittin - Allergic*




Επιλογή :Γιάννης Βασιλείου.

Read More

Το Παλιό Πίκ-άπ: Medusa Clan Of Xymox

Ένα ακόμη από τα αριστουργήματα που βρίσκεται στις ηχογραφήσεις της ανεξάρτητης 4AD.

Ένα album που ανήκει στην περιοχή της Dark New Wave μουσικής σκηνής, η οποία παρουσιάζει μια σκοτεινή ατμόσφαιρα(άκρως ενδιαφέρουσα) σε μια στιγμή που το κίνημα της new wave μουσικής συναντά επιδράσεις από το gothic rock,τα συνθεσάιζερ και τον synthpop ήχο.Από τις πιό ενδιαφέρουσες υποκουλτούρες που αναπτύχθηκαν κατά τη δεκαετία του '80 στη Ευρώπη γύρω από την Νew Wave μουσική.Είναι το δεύτερο studio album των Ολλανδών Clan of Xymox που περιγράφει το σκοτάδι με εσωστρεφείς στίχους και ορισμένες πινελιές θλίψης που με κάποιο μυστικό τρόπο ετοιμάζονται να σε απογειώσουν και πάλι προς το ζεστό φως του ήλιου.

Είναι και ο Μάρτης με τα τσαλίμια του.Λίγο ο ήλιος που εναλλάσσεται με σύννεφα,λίγο η βροχή που φεύγει και ξανάρχεται για να δημιουργήσει και πάλι μια ιονισμένη ατμόσφαιρα.

Όπως και νά'χει αφήνουμε το βινύλιο στο πικ-απ και το απολαμβάνουμε.

CLAN OF XYMOX-Medusa

Επιλογή : Γιάννης Βασιλείου.

Read More

dEEP hOUSE hALLOWEEN

                             

Read More