Σήμερα θα κάνουμε μια βόλτα από το μπαράκι<Negro>τον χειμώνα του 1990.
Θα ξανακούσουμε και θα ξαναθυμηθούμε(μόνο)δέκα(10)από τα κομμάτια που έπαιζε
ο Γιάννης Βασιλείου εκεί.
ο Γιάννης Βασιλείου εκεί.
To χειμωνιάτικο <Negro> το δούλευε ο Αντρέας Θωμόπουλος,μαζί και ο μικρότερος αδελφός Γεράσιμος,οι οποίοι μαζί με τον πατέρα τους(τον Κώστα Θωμόπουλο)τότε είχαν και το εστιατόριο-πιάνο μπαρ ακριβώς
από κάτω,επί της παραλίας.
(Το πιάνο μπαρ,αργότερα,έγινε το πρώτο <Cafe> στην παραλία.Το <Negro>.Και μετά έγινε το <Jam>)
Το μπαράκι Negro.
Το μπαράκι Negro.
Η είσοδος στο μπαρ,για το κοινό,ήταν δίπλα από το στενάκι.Μαύρη
σιδερένια πόρτα με το μικρό παραθυράκι ελέγχου.Ανέβαινες δύο σκάλες και
από μια άλλη μεγάλη πόρτα(ντυμένη με μονωτικό υλικό)έμπαινες στο μπαρ
που ουσιαστικά ήταν ο εξώστης του παλιού κινηματοθεάτρου <Lucy>.
Τότε ξεκινούσε για τα καλά η μόδα με τα <ορθάδικα>μπαρ.Μόνο μερικά σκαμπό περιμετρικά της τεράστιας μπάρας και στα πάσα.Ο χώρος λειτούργησε έτσι (σαν μπαράκι με μουσική,ποτά και χορό)περίπου για δύο σεζόν και κάτι...
Αργότερα,λόγω του ξενοδοχείου από πάνω που δεν επέτρεπε τα ντεσιμπελ ενός μπαρ που ήθελε να παίξει δυνατά μουσική,γύρισε σε ένα στύλ μπουάτ με ζωντανή μουσική τα βράδια.Είχε παίξει και ο Μάριος Μαστροκούκος με άλλα δύο-τρία άτομα στη σύνθεση του ζωντανού σχήματος εκεί.Ενώ από το μεσημέρι στην αίθουσα μπορούσες να παρακολουθήσεις αγώνες ποδοσφαίρου,να πιείς καφέ,να παίξεις επιτραπέζια παιχνίδια κ.λ.π.Ένα είδος <play room>της εποχής!
Eίναι το διάστημα που έχουμε αφήσει το μπαράκι <Scrabble>και έχουμε μεταβεί στους κόλπους του <Negro>.Καθόλου τυχαία βέβαια.Εκείνη την εποχή λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω από την πόλη σχεδιαζόταν και <χτιζόταν>,στη Γλύφα,αυτό που θα άλλαζε για πάντα την καλοκαίρινή διασκέδαση στην ευρύτερη περιοχή.
Το <Negro Summer Club>.
Ας πάμε λοιπόν πίσω σε μια χειμωνιάτικη νύχτα του '90 και ας ξανακούσουμε μόλις δέκα εξαιρετικά tracks από το μπαράκι Negro!
Εκείνα τα χρόνια τα προγράμματα των d.j.'s ήταν πολυσυλλεκτικά.Αποκλειστικά και μόνο με βινύλια-δεν υπήρχε και τίποτ'άλλο-και οι μουσικές φαρέτρες των ανθρώπων που έβαζαν μουσική ήταν ό,τι ακριβώς υπήρχε εκείνη τη στιγμή δίπλα τους.
Αναλογική εποχή!Αυτό που ήξερες-γνώριζες αυτό έπαιρνες!Καμία βοήθεια από κανένα μαγικό, <ιντερνετικό χέρι> που θα μπορούσες να πατήσεις ένα κουμπί και να σε ξελασπώσει.
Κανένα πρόγραμμα μουσικής να το περάσεις στο computer(?)και να σου κάνει -βγάλει όλη τη δύσκολη-βρόμικη Δ ο υ λ ε ι ά :από το να σου μιξάρει σωστά τα κομμάτια μέχρι να στα φέρει σε μια <νορμάλ αισθητικά> ακουστική σειρά.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν εμείς μπορούσαμε να έχουμε στα χέρια μας τα σημερινά <μέσα> της τεχνολογίας για την μουσική,τις πηγές της μουσικής και την επικοινωνία τι θα είχαμε κάνει?
Που θα είχαμε φτάσει? ...
Ακόμα και ο φωτισμός πρωτόγονος!Απλές λάμπες με χρωματιστές ζελατίνες,μπροστά,που αναβόσβηναν με ένα υπέρ-απλουστευμένο αναλογικό πρόγραμμα.Άντε και ένα στομπολάιτ,ή κανά κανονάκι να σημαδεύει μια ντίσκο μπάλα.
Τότε ξεκινούσε για τα καλά η μόδα με τα <ορθάδικα>μπαρ.Μόνο μερικά σκαμπό περιμετρικά της τεράστιας μπάρας και στα πάσα.Ο χώρος λειτούργησε έτσι (σαν μπαράκι με μουσική,ποτά και χορό)περίπου για δύο σεζόν και κάτι...
Αργότερα,λόγω του ξενοδοχείου από πάνω που δεν επέτρεπε τα ντεσιμπελ ενός μπαρ που ήθελε να παίξει δυνατά μουσική,γύρισε σε ένα στύλ μπουάτ με ζωντανή μουσική τα βράδια.Είχε παίξει και ο Μάριος Μαστροκούκος με άλλα δύο-τρία άτομα στη σύνθεση του ζωντανού σχήματος εκεί.Ενώ από το μεσημέρι στην αίθουσα μπορούσες να παρακολουθήσεις αγώνες ποδοσφαίρου,να πιείς καφέ,να παίξεις επιτραπέζια παιχνίδια κ.λ.π.Ένα είδος <play room>της εποχής!
Eίναι το διάστημα που έχουμε αφήσει το μπαράκι <Scrabble>και έχουμε μεταβεί στους κόλπους του <Negro>.Καθόλου τυχαία βέβαια.Εκείνη την εποχή λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω από την πόλη σχεδιαζόταν και <χτιζόταν>,στη Γλύφα,αυτό που θα άλλαζε για πάντα την καλοκαίρινή διασκέδαση στην ευρύτερη περιοχή.
Το <Negro Summer Club>.
Ας πάμε λοιπόν πίσω σε μια χειμωνιάτικη νύχτα του '90 και ας ξανακούσουμε μόλις δέκα εξαιρετικά tracks από το μπαράκι Negro!
Εκείνα τα χρόνια τα προγράμματα των d.j.'s ήταν πολυσυλλεκτικά.Αποκλειστικά και μόνο με βινύλια-δεν υπήρχε και τίποτ'άλλο-και οι μουσικές φαρέτρες των ανθρώπων που έβαζαν μουσική ήταν ό,τι ακριβώς υπήρχε εκείνη τη στιγμή δίπλα τους.
Αναλογική εποχή!Αυτό που ήξερες-γνώριζες αυτό έπαιρνες!Καμία βοήθεια από κανένα μαγικό, <ιντερνετικό χέρι> που θα μπορούσες να πατήσεις ένα κουμπί και να σε ξελασπώσει.
Κανένα πρόγραμμα μουσικής να το περάσεις στο computer(?)και να σου κάνει -βγάλει όλη τη δύσκολη-βρόμικη Δ ο υ λ ε ι ά :από το να σου μιξάρει σωστά τα κομμάτια μέχρι να στα φέρει σε μια <νορμάλ αισθητικά> ακουστική σειρά.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν εμείς μπορούσαμε να έχουμε στα χέρια μας τα σημερινά <μέσα> της τεχνολογίας για την μουσική,τις πηγές της μουσικής και την επικοινωνία τι θα είχαμε κάνει?
Που θα είχαμε φτάσει? ...
Ακόμα και ο φωτισμός πρωτόγονος!Απλές λάμπες με χρωματιστές ζελατίνες,μπροστά,που αναβόσβηναν με ένα υπέρ-απλουστευμένο αναλογικό πρόγραμμα.Άντε και ένα στομπολάιτ,ή κανά κανονάκι να σημαδεύει μια ντίσκο μπάλα.
Κι'όμως,μέσα γινόταν της παλαβής!
Πίτα το μπαράκι <Negro>.Ο ένας επάνω στον άλλον!
Να κλείνει η Μουσική στις τρείς το πρωί,να ανάβουν τα φώτα(!)και να μην φεύγει κανείς!
<One More Song!>...☺
<One More Song!>....☺
Πίτα το μπαράκι <Negro>.Ο ένας επάνω στον άλλον!
Να κλείνει η Μουσική στις τρείς το πρωί,να ανάβουν τα φώτα(!)και να μην φεύγει κανείς!
<One More Song!>...☺
<One More Song!>....☺
1.REO-Take it on the Run***
2.U2 -When love comes to Town***
3.Queen -We will Rock You****
4.Residents- Kaw Liga*******
5.Depeche Mode -Route 66****
6.Anne Clark -Our Darkness******
7.Turntable Orchestra - You're Gonna Miss me...*****
8.Lil Louis & the World- I Called you...*********
9.Mac Band - Roses are Red ****
10.OPA- Mes Ta Dyo Tis Matia *****
Και μέχρι εδώ ήταν για σήμερα.
συνεχίζεται...
Κείμενο,φώτο & Μουσικές Επιλογές:
Γιάννης Βασιλείου.
Η Μουσική σήμερα:
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου