Κυριακή, Σεπτεμβρίου 27, 2015

Άντε ρε παίξτε κανά φίφα!


Mικροί μεγάλοι στο καφενείο.
Έχω βαρεθεί τα τελευταία χρόνια να ακούω τους φιφάκιδες να λένε πως το παιχνίδι τους είναι καλύτερο από το Pro. Ναι,είναι καλύτερο για τους ίδιους και μόνο! Ο καθένας άλλωστε κρίνει σύμφωνα με αυτά που γνωρίζει ή που νομίζει πως ξέρει.

(Κάπως έτσι γίνεται και με τις αληθινές ομάδες ποδοσφαίρου.Μόνο που αν έχουν τη διάθεση και την ειλικρίνεια να ψάξουν την ιστορία της ομάδας που υποστηρίζουν,χωρίς να φορούν οπαδικά γυαλιά,ίσως και να αλλάξουν ομάδα με αυτά που θα ανακαλύψουν.Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.)

Πάντως ένα από τα πιο συναρπαστικά πράγματα στη ζωή ενός ανθρώπου είναι η ικανότητά του να μπορεί να αναθεωρεί απόψεις για πρόσωπα,πράγματα,ιδέες και καταστάσεις.Και αυτό επειδή ανακάλυψε και πείστηκε πως αυτά που νόμιζε έτσι δεν είναι έτσι αλλά κάπως αλλιώς.
Στον αντίποδα τέτοιων προσωπικοτήτων είναι εκείνοι που από ένα τυφλό εγωισμό,βόλεμα και μικροσυμφέροντα αρνούνται να παραδεχτούν το οφθαλμοφανές.

Τώρα θα μου πείς εσύ τι κόπτεσαι? Μήπως παίρνεις ποσοστά από τις πωλήσεις του Pro?
Και βέβαια όχι.
Ούτε αν χάσει ή αν κερδίσει ή ομάδα που συμπαθώ θα βγούν ή θα μπούν στην τσέπη μου λεφτά.(Εκτός και είμαι κανένας  <κολλημένος στοιχηματάκιας>. Αλλά αυτοί στην πραγματικότητα δεν είναι παρά τζογαδόροι-συνήθως θύματα- και λιγότερο φίλαθλοι μιας ομάδας.)
Ανήκω στην κατηγορία των Φιλάθλων εκείνων που αρκούνται στην πλάκα και τα εντός ορίων, πειράγματα που γίνονται καλοπροαίρετα μετά από ένα αποτέλεσμα.
Στην τελική όλοι αυτοί  (οι μεγάλες ομάδες τουλάχιστον) δεν είναι παρά επιχειρήσεις που έχουν δέσει το γαιδαρό τους όπως λέμε, με υπερεκτιμημένες οικονομικές απολαβές,ανά τον κόσμο, εδώ και δεκαετίες.Εμείς είμαστε εκείνοι που παλεύουμε καθημερινά για τον άρτο τον επιούσιο.
Ε,όχι να σφαζόμαστε και για πάρτυ τους. Γιατί η ομάδα ,λέει, είναι ιδέα και πράσινα άλογα και τρίχες κατσαρές.
Βλέπουμε πόσο μεγάλη ιδέα είναι όταν οι παίκτες της <Χ> ομάδας που τη μια χρονιά χειροκροτείς και αποθεώνεις την επόμενη φορούν ακόμη και την φανέλα του αντιπάλου (έχοντας εισπράξει πακτωλούς εκατομμυρίων διασφαλίζοντας παιδιά και δισέγγονα,στο κάτω-κάτω αυτοί τη δουλειά τους κάνουν ) ενώ εσύ κοπανιέσαι και χαλάς τη ζαχαρένια σου.Για ποιό λόγο? Για να <την πείς> στο γείτονα ή το φίλο σου? Για να νιώσεις την ικανοποίηση πως η ομάδα σου κέρδισε? Αυτό θα γίνει έτσι κι αλλιώς στο τέλος αν η ομάδα σου πραγματικά το αξίζει.Αν πάλι δεν το αξίζει ποτέ μην το πάρει το πρωτάθλημα.
Αυτό είναι υγεία.Και στο ποδόσφαιρο και παραπέρα στη ζωή.
Οτιδήποτε άλλο είναι άρρωστο, επικίνδυνο και χρήζει άμεσης απομάκρυνσης.
(Και η Μπαρτσελόνα προχθές έφαγε 3 γκολ από τη Θέλτα.Τι σημαίνει αυτό, πως η θέλτα έγινε καλύτερη ομάδα? Ή μήπως  η Μπάρτσα έπαψε να είναι αυτό που είναι?...)

Ξαφνικά λοιπόν, νέες γενιές από πιτσιρικάδες κυρίως που έπιασαν χειριστήριο για πρώτη φορά στο Play Station 3 και Play Station 4 έρχονται να εκφέρουν γνώμη (όχι πως δεν έχουν δικαίωμα να το κάνουν ) με σοβαρά ελλειπή στοιχεία,λόγω ανεπάρκειας γνώσεων, για την πορεία των δύο τίτλων που μονοπωλούν το ενδιαφέρον των φίλων του ηλεκτρονικού ποδοσφαίρου,υπενθυμίζω, από το 1997.

Είναι αλήθεια πως το Pro κατά τη διαδικασία μετάβασης από το Ps2 στο Ps3 (2008 -2009) δεν παρουσίασε την δυναμική που θα περίμεναν οι φίλοι του.Ιδιαίτερα όσοι γνώρισαν τον τίτλο σε όλη την πορεία του στο Play Station 2 αλλά και από το Play Station 1.

Όμως,το Pro, ακόμα και τότε εξακολουθούσε να είναι καλύτερο του Φίφα,το οποίο για να μπορέσει να συνεχίσει να υπάρχει προσπάθησε να το αντιγράψει (και σε μεγάλο βαθμό τα κατάφερε) κυρίως στο game play του,εκεί όπου ανέκαθεν το Pro υπερτερούσε.
Εκείνη ήταν η χρονική στιγμή που η <κοιλιά> του Pro(και ποιός μου λέει εμένα πως αυτό δεν <στήθηκε> από τις δύο μεγάλες εταιρείες προκειμένου να μοιραστεί η πίτα του μεγάλου αγοραστικού κοινού,για κάποια χρόνια και προς την πλευρά του Φίφα το οποίο δεν είχε τις πωλήσεις που προσδοκούσε...?) έκανε αρκετούς από τους νεοφερμένους κυρίως φίλους του να το εγκαταλείψουν και να στραφούν στο Φίφα που είχε αρχίσει να θυμίζει pro χωρίς να είναι Pro!

Από τους πρώτους τίτλους των δύο παιχνιδιών, το 1997 στο Play Station 1,το Pro είχε καλύτερο,πιο φυσικό game play και ήταν πιό δύσκολο από το Φίφα.Έδειχνε τους παίκτες να τρέχουν και να λακτίζουν την μπάλα όταν οι παίκτες του Φίφα ήταν σα να κάνουν καλλιτεχνικό πατινάζ.(Βάλτε τα παιχνίδια από το Ps1. να τα δείτε και θα καταλάβετε τις διαφορές καθώς και το <ποιό> προσπαθεί να αντιγράψει <ποιό>...)
Τα γκολ στο Pro έμπαιναν δύσκολα και ήθελαν μια άλλη αντίληψη.Το όλο παιχνίδι γενικά,από τότε, προυποθέτει ανεπτυγμένη οξυδέρκεια.

Ο τρόπος που αναπτύσσεται σωστά και συμμετρικά το Pro μοιάζει με το windsurfing(!)
Tο Surf ανάλογα με τον άνεμο,κινείται σωστά σε πλαγιοδρομίες και όχι σε ευθεία για να φθάσει στο επιθυμητό σημείο.Είναι αλήθεια πως οι λιγότερο έξυπνοι άνθρωποι δεν μπορούν να παίξουν Pro.!(Όπως δυσκολεύονται να κάνουν Surf!)
Γι αυτό κατέφευγαν σε τίτλους που μπορούσαν να χειριστούν και να βάλουν πιο εύκολα τα γκολ.
(Άντε κανά θαλάσσιο ποδήλατο ή κανά τζετ σκί)

Οι περισσότεροι,για παράδειγμα, μπορούν να παίξουν τάβλι.Όμως λιγότεροι μπορούν να παίξουν scrabble.Και ακόμη λιγότεροι σκάκι.Είτε γιατί δεν έχουν τη διάθεση να χαλάσουν τόση φαιά ουσία επάνω σε αυτά τα παιχνίδια συνδιασμού μυαλού και γνώσης, είτε γιατί ακόμη και αν ήθελαν οι γενετικές ικανότητές τους δεν τους επιτρέπουν να είναι  ανταγωνιστικοί σε υψηλό επίπεδο.

Έπρεπε να φτιαχτεί ένα πιό εύκολο ποδοσφαιράκι.Πιό προσιτό, εύπεπτο και φαντεζί στο νέο ευρύ κοινό.Να μήν χρειάζεται πολύ σκέψη.Να μπορείς να παίξεις γρήγορα τουρνουά με τους ερασιτέχνες φίλους, αλλά να φαίνεται πως διαθέτει την γοητεία και την αίγλη του Pro.Και τελικά να λανσαριστεί και ως μια νέα μόδα στο χώρο.
Εμείς πάντως,όταν θα έχουμε ελεύθερο χρόνο γι΄αυτό, για όσο ακόμα θα μπορούμε να παίζουμε (καθώς χρόνο με το χρόνο οι <απαιτήσεις> του παιχνιδιού μεγαλώνουν και άντε να συγανωνιστείς τις νέες γενιές παικτών που ήδη παίζουν με τους <μοχλούς> και όχι με το <σταυρό> που μάθαμε εμείς - εκτός και αν εκεί στα on line χωρίσουν τους παίκτες σε ηλικιακές κατηγορίες και φτιάξουν και κατηγορία για καπί players Ha! - κάθε φορά θα επιλέγουμε το πολυαγαπημένο Pro Evolution Soccer και θα ξέρουμε το γιατί.
Εντάξει μπορεί τα επόμενα χρόνια, στους επόμενους τίτλους οι παίκτες να έχουν και εξω -γηπεδικές δραστηριότητες.Εφόσον έχουν μαζέψει τους ανάλογους πόντους μετά από νίκες, να μπορούν να οδηγούν γρήγορα αυτοκίνητα, να συναντιούνται με ωραίες κοπέλες σε καφέ,ξενοδοχεία και παραλίες.Να επηρεάζεται η διάθεση-απόδοσή τους ύστερα από τέτοιου είδους συναντήσεις και πολλά ακόμη.
Αυτά ίσως ανήκουν στο μακρινό μέλλον. Αν και μπορεί να βάζω ιδέες σε κάποιους αυτή τη στιγμή (χα! χα!).

Τα αναφαίρετα δικαιώματα του γούστου και της επιλογής δεν συμβαδίζουν απαραίτητα και με τη κατάλληλη γνώση για αυτό που θα επιλέξουμε.

Το Φίφα από παλιά υπερτερούσε στα γραφικά,τα πρωταθλήματα,τις άδειες των ομάδων και τα ονόματα των παικτών.Αλλά ποιός νοιαζόταν τόσο πολύ γι'αυτά όταν το game play- η ουσία της αληθοφάνειας -του ενός παιχνιδιού (του Pro) ήταν τόσο πιό φυσικό και πιό κοντά στην πραγματικότητα σε σχέση με εκείνο του Φίφα?(Και δεν υπάρχει κανένας κανόνας που να λέει πως η λογική ενός arcade game είναι απαραίτητο να υστερεί με τη λογική ενός simulation game.)
Αυτοί είναι οι λόγοι που τα τελευταία χρόνια κάνουν το Φίφα να φαίνεται ανταγωνιστικό του Pro.Ακόμα και σήμερα παρόλο που το Φίφα έχει βελτιωθεί αρκετά,για εκείνους που ξέρουν,το DNA στο game play του Pro παραμένει μοναδικό και αξεπέραστο.

Sorry, αλλά η παρθενογένεση αυτού του φαινομένου έγινε κάτω από τις φτερούγες της Konami .

Κανένας original Pro player δεν έχει λόγο να επιλέξει μια καλή απομίμηση του παιχνιδιού όταν γνωρίζει το πρωτότυπο.

Remember : We are football tribe!
                             
Γιάννης Βασιλείου.




   Ps: Από το web radio ακούγεται το <first cool hive> του Moby που υπάρχει και στο L.p.
                                                                         <I like to score>.


0 comments:

Δημοσίευση σχολίου