The mirror Game - Guy Gerber .Όταν η Techno συνάντησε τον alternative new wave ήχο.Ένα κομμάτι που ξεκινάει να παίζει καθώς μπαίνουμε στο αυτοκίνητο ένα απόγευμα ενώ μόλις έχει αρχίσει να ψιλοβρέχει.Ο ουρανός είναι φορτωμένος και στο βάθος αστράφτει.Ο ήχος του κομματιού αποπνέει μια ισορροπημένη μελαγχολική ατμόσφαιρα με μια ονειρική μαγεία.
Αυτός ο γοτθικός ήχος, με αποχρώσεις από τους Joy Division και τους Chameleons μέχρι τους My Bloody Valentine και τον John Digweed, αναμιγνύει μοναδικά τις συγχορδίες των συνθεσάιζερς με αυτές τις απόηχες αινιγματικές φωνές που αγγίζουν τα όρια της κρυμμένης σεξουαλικότητας.
Η διαδρομή είναι έξω από την πόλη.Η βροχή όσο πάει και δυναμώνει.Οι φίλες μας για τη φωτογράφιση,που μας συνοδεύουν στις πίσω θέσεις τους αυτοκινήτου, είναι σχεδόν εκστασιασμένες από τον ήχο του κομματιού,τη βροχή που πέφτει με δύναμη επάνω στα τζάμια και τους συνδιασμούς των υγρών γκρι και πράσινων χρωμάτων καθώς τώρα οδηγούμε κατά μήκος μιας περιοχής με πυκνή καταπράσινη βλάστηση.Ο προορισμός μας είναι δύο ψηλοί ορθογώνιοι πύργοι φτιαγμένοι από την εποχή των σταυροφόρων κατακτητών οι οποίοι τους έφτιαξαν για να εδραιώσουν και να επιβάλλουν την κατοχή τους στη λεία και τις γαίες που κατέκτησαν με τα σπαθιά. Αυτοί οι πύργοι από τότε στέκουν αγέρωχοι εκεί, επάνω από τα μικρά χωριουδάκια του νησιού και μαρτυρούν την πολυτάραχη μεσαιώνική ιστορία της περιοχής.
Το <The mirror game> είναι από εκείνα τα κομμάτια που έχεις την αίσθηση πως δεν τελειώνουν ποτέ.Ή ακόμα καλύτερα πως ήταν πάντα εκεί!
Γιάννης Βασιλείου.
ΥΓ: Από τον Mr Soul (web radio) που φτιάχνει το soundtrack της ημέρας αλλά και της νύχτας μας ακούγεται....
Μερικά συγγράμματα και άρθρα έχουν υπάρξει και αναφέρουν πράγματα πριν από την εποχή τους.
Θύμαμαι εκεί προς τις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του '90 που τα κινητά τηλέφωνα έκαναν την εμφανισή τους στην Ελλάδα.Εκέινα τα μεγάλα χοντροκομμένα (σαν τούβλα) κινητά με τις κεραίες που άνοιγαν προς τα επάνω.Λόγω ενός φίλου που τότε δούλευε σε εταιρεία με κινητά τηλέφωνα ήμουν από τους πρώτους στην πόλη που είχα ένα τέτοιο κινητό.Οι γνωστοί και οι άγνωστοι με ψιλοδούλευαν κυρίως λόγω άγνοιας (η ζήλεια έρχεται μετά,όταν καταλάβεις τι είναι αυτό που ζηλεύεις...) αλλά και απορίας για το ποιός ήμουν εγώ που είχα τηλέφωνο εκεί έξω πέρα από αυτό το σταθερό που όλοι ως τότε είχαμε στα σπίτια μας.Αν θυμάστε τα τότε κινητά τηλέφωνα ήταν πανάκριβα και κόστιζαν αρκετές δεκάδες χιλιάδες δραχμές.Το ιντερνέτ ήταν σε νηπιακή ηλικία.
Με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότεροι άνθρωποι είχαν αρχίσει να γίνονται κάτοχοι τέτοιων συσκευών.Μέχρι που έγινε κάτι το σύνηθες πια χωρίς να προκαλεί εντύπωση το γεγονός πως μπορούσαμε να μιλάμε στο τηλέφωνο χωρίς να είμαστε σε κάποιο οίκημα ή σε τηλεφωνικό θάλαμο.
Και παρόλο που είχαμε δει στις ταινίες, ή είχαμε ακούσει πως στην Αμερική οι άνθρωποι έχουν τηλέφωνα με κάμερες και μπορούσαν ενώ μιλούν να βλέπουν το συνομιλητή τους,θέλω να θυμηθούμε την έκπληξη που νιώσαμε όλοι τη στιγμή που μάθαμε πως μπορούσαμε να δούμε ποιός αριθμός μας καλούσε,αρκεί να είχαμε αναγνώριση κλήσεων.Φοβερό έτσι?
Δεν μπορούσαμε καν να διανοηθούμε πως θα είχαμε μια τέτοια δυνατότητα.
(Αυτό βέβαια ήταν αποτέλεσμα της ψηφιακής τεχνολογίας που διέπει την κινητή τηλεφωνία και που μετέπειτα μεταφέρθηκε και στις εταιρείες της σταθερής τηλεφωνίας με όλα αυτά που απολαμβάνουμε σήμερα).
Και ύστερα ήρθε το επόμενο βήμα που ήταν πως : ακόμα κι αν ο άλλος είχε αναγνώριση κλήσεων εμείς θα μπορούσαμε (πληρώνοντας βέβαια ,πάλι, κάτι παραπάνω) να έχουμε απόρρητο και να μην μας βλέπει όταν το ενεργοποιούμε...κ.ο.κ.
Σήμερα η <νέα τάξη πραγμάτων> και η ίδια η <παγκοσμιοποίηση> θα κατέρρεαν χωρίς τον παγκόσμιο διαδικτυακό χώρο.
Το διαδίκτυο (Internet)με απλά λόγια, δεν είναι παρά ένα παγκόσμιο σύστημα που συνδέει όλα τα δίκτυα των υπολογιστών ανά τον πλανήτη.Οι πληροφορίες, για τους χρήστες, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να μεταφέρει στις ενδιαφερόμενες πλευρές είναι απεριόριστες και άγνωστες προς τους ίδιους τους χρήστες.
Σε καμία άλλη στιγμή της ιστορίας ο άνθρωπος δεν είχε τέτοιο βαθμό ελέγχου επάνω στον άνθρωπο.
Βεβαίως, ο καθένας σήμερα έχει πανεύκολη πρόσβαση στο δημόσιο λόγο (από το ίδιο το διαδίκτυο και τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,ανεξάρτητα από την απήχηση που έχει...) όσο ποτέ άλλοτε.
Και εκατομμύρια ανθρώπων πληρώνονται κυριολεκτικά από το Internet αρκεί να γνωρίζουν τον τρόπο για να το κάνουν.Αντισταθμιστικά για όλα αυτά αυξάνεται ο βαθμός ελέγχου επάνω στις ανθρώπινες μάζες.Όμως αυτό επίσης είναι ένα άλλο θέμα. Ο Άλντους Χάξλευ όταν έγραψε (το βιβλίο που θα έπρεπε να διδάσκεται σε όλα τα σχολεία) τον <Θαυμαστό Νέο Κόσμο> μεταξύ άλλων είχε πει:
Μόνο οι επιστήμες που ασχολούναται με τον άνθρωπο μπορούν να φέρουν μια αλλαγή στον κόσμο προς το καλύτερο.Οι επιστήμες που ασχολούνται με την ύλη μπορούν να εφαρμοστούν με τέτοιο τρόπο ώστε να κάνουν τη ζωή τυραννική και ανυπόφορη.
Τα μάτια του <μεγάλου αδελφού> που περιγράφει ο Όργουελ στο 1984 δεν χρειάζεται να είναι ένα λογισμικό πρόγραμμα που το εγκαθιστάς - όπως λόγου χάρη το skype - και χρησιμοποείς τις δυνατότητές του.Υπάρχει από μόνο του και εξελίσσεται. Αρκεί μόνο το ρούτερ να είναι ανοικτό.
Τώρα αν εγώ σας πω ότι τη στιγμή που κάποιος κάνει ένα <like> ,για παράδειγμα, κάποιοι άλλοι έχουν τη δυνατότητα όχι μόνο να ακούνε αυτά που λέει, αλλά να βλέπουν και που είναι και τι φοράει και ο,τι άλλο θέλουν...ίσως κάποιοι γελάσουν ή ειρωνευτούν λόγω άγνοιας και πάλι , όπως έκαναν τότε και με την εμφάνιση των κινητών τηλεφώνων,για να μείνουν έκπληκτοι στη συνέχεια και για τα ίδια τα κινητά και για τις δυνατότητές τους.Never mind...
Στην τελική,ας βλέπουν κι ας ακούνε ό,τι θέλουν.Το πολύ-πολύ να γίνουμε viral (χα! χα!)Δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε.
Είμαστε κανονικοί,ζωντανοί άνθρωποι.
Δουλεύουμε,τεμπελιάζουμε.Κλαίμε,γελάμε.Λυπόμαστε,χαιρόμαστε.Κοιμόμαστε,ξυπνάμε.
Ερωτευόμαστε,ξερωτευόμαστε.Κάνουμε τζόκινγκ,τρώμε σπιτικές μαρμελάδες και πάμε καμιά εκδρομή.Ακούμε τις ανησυχίες των παιδιών,ακούμε μουσική και βλέπουμε κινηματογραφικές ταινίες.
Έχουμε τον ήλιο το πρωί και το φεγγάρι το βράδυ.Έχουμε τη θάλασσα δίπλα μας και μια γάτα που κάνει βόλτες στο μπαλκόνι.
Ό,τι έκανε η τηλεόραση τον 20αιώνα θα κάνει το διαδίκτυο τον 21ό αιώνα.Μόνο που αυτή τη φορά η σχέση θα είναι αμφίδρομη.Διότι έτσι έχει αποφασιστεί.
It's Up To You!
Mr Soul Radio.
Από το web radio παίζει το εκπληκτικό 20th Century των Brad
Ο έρωτας είναι γένους αρσενικού και καλπάζει.Είναι μπροστά και προηγείται από οτιδήποτε άλλο.Ο έρωτας αφήνει πίσω του τη λογική,την αγάπη και κάθε είδους συναίσθημα.Μην τον μπερδεύετε με αυτά.Είναι πριν από όλα και τα ορίζει όλα.Από τη στιγμή που θα λάβει χώρα δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το απόλυτο είναι.
Ο έρωτας νικάει τα πάντα.Ακόμα και το ίδιο το ανθρώπινο μυαλό και τη μνήμη.Γι'αυτό κάθε φορά που αληθινά ερωτευόμαστε έχουμε την αίσθηση πως είναι η πρώτη φορά που μας συμβαίνει!Ο έρωτας όταν έρχεται διαγράφει κάθε παρελθόν.
Ο έρωτας είναι η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση (αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης) καθώς ξεκινά κοροιδεύοντας τον εαυτό του και (συνήθως) καταλήγει να κοροιδεύει τους άλλους.
Ο έρωτας είναι η γεύση και η μυρωδιά αυτού του κόσμου.
Mr Soul Radio.
Από το web radio ακούγεται το : Perfect love affair by Shaun Escoffery
Έχω βαρεθεί τα τελευταία χρόνια να ακούω τους φιφάκιδες να λένε πως το παιχνίδι τους είναι καλύτερο από το Pro. Ναι,είναι καλύτερο για τους ίδιους και μόνο! Ο καθένας άλλωστε κρίνει σύμφωνα με αυτά που γνωρίζει ή που νομίζει πως ξέρει.
(Κάπως έτσι γίνεται και με τις αληθινές ομάδες ποδοσφαίρου.Μόνο που αν έχουν τη διάθεση και την ειλικρίνεια να ψάξουν την ιστορία της ομάδας που υποστηρίζουν,χωρίς να φορούν οπαδικά γυαλιά,ίσως και να αλλάξουν ομάδα με αυτά που θα ανακαλύψουν.Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.)
Πάντως ένα από τα πιο συναρπαστικά πράγματα στη ζωή ενός ανθρώπου είναι η ικανότητά του να μπορεί να αναθεωρεί απόψεις για πρόσωπα,πράγματα,ιδέες και καταστάσεις.Και αυτό επειδή ανακάλυψε και πείστηκε πως αυτά που νόμιζε έτσι δεν είναι έτσι αλλά κάπως αλλιώς.
Στον αντίποδα τέτοιων προσωπικοτήτων είναι εκείνοι που από ένα τυφλό εγωισμό,βόλεμα και μικροσυμφέροντα αρνούνται να παραδεχτούν το οφθαλμοφανές.
Τώρα θα μου πείς εσύ τι κόπτεσαι? Μήπως παίρνεις ποσοστά από τις πωλήσεις του Pro?
Και βέβαια όχι.
Ούτε αν χάσει ή αν κερδίσει ή ομάδα που συμπαθώ θα βγούν ή θα μπούν στην τσέπη μου λεφτά.(Εκτός και είμαι κανένας <κολλημένος στοιχηματάκιας>. Αλλά αυτοί στην πραγματικότητα δεν είναι παρά τζογαδόροι-συνήθως θύματα- και λιγότερο φίλαθλοι μιας ομάδας.)
Ανήκω στην κατηγορία των Φιλάθλων εκείνων που αρκούνται στην πλάκα και τα εντός ορίων, πειράγματα που γίνονται καλοπροαίρετα μετά από ένα αποτέλεσμα.
Στην τελική όλοι αυτοί (οι μεγάλες ομάδες τουλάχιστον) δεν είναι παρά επιχειρήσεις που έχουν δέσει το γαιδαρό τους όπως λέμε, με υπερεκτιμημένες οικονομικές απολαβές,ανά τον κόσμο, εδώ και δεκαετίες.Εμείς είμαστε εκείνοι που παλεύουμε καθημερινά για τον άρτο τον επιούσιο.
Ε,όχι να σφαζόμαστε και για πάρτυ τους. Γιατί η ομάδα ,λέει, είναι ιδέα και πράσινα άλογα και τρίχες κατσαρές.
Βλέπουμε πόσο μεγάλη ιδέα είναι όταν οι παίκτες της <Χ> ομάδας που τη μια χρονιά χειροκροτείς και αποθεώνεις την επόμενη φορούν ακόμη και την φανέλα του αντιπάλου (έχοντας εισπράξει πακτωλούς εκατομμυρίων διασφαλίζοντας παιδιά και δισέγγονα,στο κάτω-κάτω αυτοί τη δουλειά τους κάνουν ) ενώ εσύ κοπανιέσαι και χαλάς τη ζαχαρένια σου.Για ποιό λόγο? Για να <την πείς> στο γείτονα ή το φίλο σου? Για να νιώσεις την ικανοποίηση πως η ομάδα σου κέρδισε? Αυτό θα γίνει έτσι κι αλλιώς στο τέλος αν η ομάδα σου πραγματικά το αξίζει.Αν πάλι δεν το αξίζει ποτέ μην το πάρει το πρωτάθλημα.
Αυτό είναι υγεία.Και στο ποδόσφαιρο και παραπέρα στη ζωή.
Οτιδήποτε άλλο είναι άρρωστο, επικίνδυνο και χρήζει άμεσης απομάκρυνσης.
(Και η Μπαρτσελόνα προχθές έφαγε 3 γκολ από τη Θέλτα.Τι σημαίνει αυτό, πως η θέλτα έγινε καλύτερη ομάδα? Ή μήπως η Μπάρτσα έπαψε να είναι αυτό που είναι?...)
Ξαφνικά λοιπόν, νέες γενιές από πιτσιρικάδες κυρίως που έπιασαν χειριστήριο για πρώτη φορά στο Play Station 3 και Play Station 4 έρχονται να εκφέρουν γνώμη (όχι πως δεν έχουν δικαίωμα να το κάνουν ) με σοβαρά ελλειπή στοιχεία,λόγω ανεπάρκειας γνώσεων, για την πορεία των δύο τίτλων που μονοπωλούν το ενδιαφέρον των φίλων του ηλεκτρονικού ποδοσφαίρου,υπενθυμίζω, από το 1997.
Είναι αλήθεια πως το Pro κατά τη διαδικασία μετάβασης από το Ps2 στο Ps3 (2008 -2009) δεν παρουσίασε την δυναμική που θα περίμεναν οι φίλοι του.Ιδιαίτερα όσοι γνώρισαν τον τίτλο σε όλη την πορεία του στο Play Station 2 αλλά και από το Play Station 1.
Όμως,το Pro, ακόμα και τότε εξακολουθούσε να είναι καλύτερο του Φίφα,το οποίο για να μπορέσει να συνεχίσει να υπάρχει προσπάθησε να το αντιγράψει (και σε μεγάλο βαθμό τα κατάφερε) κυρίως στο game play του,εκεί όπου ανέκαθεν το Pro υπερτερούσε.
Εκείνη ήταν η χρονική στιγμή που η <κοιλιά> του Pro(και ποιός μου λέει εμένα πως αυτό δεν <στήθηκε> από τις δύο μεγάλες εταιρείες προκειμένου να μοιραστεί η πίτα του μεγάλου αγοραστικού κοινού,για κάποια χρόνια και προς την πλευρά του Φίφα το οποίο δεν είχε τις πωλήσεις που προσδοκούσε...?) έκανε αρκετούς από τους νεοφερμένους κυρίως φίλους του να το εγκαταλείψουν και να στραφούν στο Φίφα που είχε αρχίσει να θυμίζει pro χωρίς να είναι Pro!
Από τους πρώτους τίτλους των δύο παιχνιδιών, το 1997 στο Play Station 1,το Pro είχε καλύτερο,πιο φυσικό game play και ήταν πιό δύσκολο από το Φίφα.Έδειχνε τους παίκτες να τρέχουν και να λακτίζουν την μπάλα όταν οι παίκτες του Φίφα ήταν σα να κάνουν καλλιτεχνικό πατινάζ.(Βάλτε τα παιχνίδια από το Ps1. να τα δείτε και θα καταλάβετε τις διαφορές καθώς και το <ποιό> προσπαθεί να αντιγράψει <ποιό>...)
Τα γκολ στο Pro έμπαιναν δύσκολα και ήθελαν μια άλλη αντίληψη.Το όλο παιχνίδι γενικά,από τότε, προυποθέτει ανεπτυγμένη οξυδέρκεια.
Ο τρόπος που αναπτύσσεται σωστά και συμμετρικά το Pro μοιάζει με το windsurfing(!)
Tο Surf ανάλογα με τον άνεμο,κινείται σωστά σε πλαγιοδρομίες και όχι σε ευθεία για να φθάσει στο επιθυμητό σημείο.Είναι αλήθεια πως οι λιγότερο έξυπνοι άνθρωποι δεν μπορούν να παίξουν Pro.!(Όπως δυσκολεύονται να κάνουν Surf!)
Γι αυτό κατέφευγαν σε τίτλους που μπορούσαν να χειριστούν και να βάλουν πιο εύκολα τα γκολ.
(Άντε κανά θαλάσσιο ποδήλατο ή κανά τζετ σκί)
Οι περισσότεροι,για παράδειγμα, μπορούν να παίξουν τάβλι.Όμως λιγότεροι μπορούν να παίξουν scrabble.Και ακόμη λιγότεροι σκάκι.Είτε γιατί δεν έχουν τη διάθεση να χαλάσουν τόση φαιά ουσία επάνω σε αυτά τα παιχνίδια συνδιασμού μυαλού και γνώσης, είτε γιατί ακόμη και αν ήθελαν οι γενετικές ικανότητές τους δεν τους επιτρέπουν να είναι ανταγωνιστικοί σε υψηλό επίπεδο.
Έπρεπε να φτιαχτεί ένα πιό εύκολο ποδοσφαιράκι.Πιό προσιτό, εύπεπτο και φαντεζί στο νέο ευρύ κοινό.Να μήν χρειάζεται πολύ σκέψη.Να μπορείς να παίξεις γρήγορα τουρνουά με τους ερασιτέχνες φίλους, αλλά να φαίνεται πως διαθέτει την γοητεία και την αίγλη του Pro.Και τελικά να λανσαριστεί και ως μια νέα μόδα στο χώρο.
Εμείς πάντως,όταν θα έχουμε ελεύθερο χρόνο γι΄αυτό, για όσο ακόμα θα μπορούμε να παίζουμε (καθώς χρόνο με το χρόνο οι <απαιτήσεις> του παιχνιδιού μεγαλώνουν και άντε να συγανωνιστείς τις νέες γενιές παικτών που ήδη παίζουν με τους <μοχλούς> και όχι με το <σταυρό> που μάθαμε εμείς - εκτός και αν εκεί στα on line χωρίσουν τους παίκτες σε ηλικιακές κατηγορίες και φτιάξουν και κατηγορία για καπί players Ha! - κάθε φορά θα επιλέγουμε το πολυαγαπημένο Pro Evolution Soccer και θα ξέρουμε το γιατί.
Εντάξει μπορεί τα επόμενα χρόνια, στους επόμενους τίτλους οι παίκτες να έχουν και εξω -γηπεδικές δραστηριότητες.Εφόσον έχουν μαζέψει τους ανάλογους πόντους μετά από νίκες, να μπορούν να οδηγούν γρήγορα αυτοκίνητα, να συναντιούνται με ωραίες κοπέλες σε καφέ,ξενοδοχεία και παραλίες.Να επηρεάζεται η διάθεση-απόδοσή τους ύστερα από τέτοιου είδους συναντήσεις και πολλά ακόμη.
Αυτά ίσως ανήκουν στο μακρινό μέλλον. Αν και μπορεί να βάζω ιδέες σε κάποιους αυτή τη στιγμή (χα! χα!).
Τα αναφαίρετα δικαιώματα του γούστου και της επιλογής δεν συμβαδίζουν απαραίτητα και με τη κατάλληλη γνώση για αυτό που θα επιλέξουμε.
Το Φίφα από παλιά υπερτερούσε στα γραφικά,τα πρωταθλήματα,τις άδειες των ομάδων και τα ονόματα των παικτών.Αλλά ποιός νοιαζόταν τόσο πολύ γι'αυτά όταν τοgame play- η ουσία της αληθοφάνειας -του ενός παιχνιδιού (του Pro) ήταν τόσο πιό φυσικό και πιό κοντά στην πραγματικότητα σε σχέση με εκείνο του Φίφα?(Και δεν υπάρχει κανένας κανόνας που να λέει πως η λογική ενός arcade game είναι απαραίτητο να υστερεί με τη λογική ενός simulation game.)
Αυτοί είναι οι λόγοι που τα τελευταία χρόνια κάνουν το Φίφα να φαίνεται ανταγωνιστικό του Pro.Ακόμα και σήμερα παρόλο που το Φίφα έχει βελτιωθεί αρκετά,για εκείνους που ξέρουν,το DNA στο game play του Pro παραμένει μοναδικό και αξεπέραστο.
Sorry, αλλά η παρθενογένεση αυτού του φαινομένου έγινε κάτω από τις φτερούγες της Konami .
Κανένας original Pro player δεν έχει λόγο να επιλέξει μια καλή απομίμηση του παιχνιδιού όταν γνωρίζει το πρωτότυπο.
Remember : We are football tribe!
Γιάννης Βασιλείου.
Ps: Από το web radio ακούγεται το <first cool hive> του Moby που υπάρχει και στο L.p.
<I like to score>.
Ακούγοντας το αγαπημένο web radio πέφτω πάνω στο ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό
κομμάτι <This City never sleeps> των Eurythmics και θέλοντας και
μη ξαναθυμάμαι το soundtrack και την ταινία 9 1/2 weeks του 1986.
Ολόκληρο το soundtrack είναι από μόνο του μια εποχή.Ιδιαίτερo όμως track -εκτός από το <Slave to love> του Bryan Ferry που έγινε μεγάλη επιτυχία - είναι το <I do what i do> με τον John Taylor .
H πιό σεξουαλική ταινία στην ιστορία του αμερικάνικου κινηματογράφου.Ο Μικι Ρουρκ και Κιμ Μπάσιτζερ (Τζον και Ελιζαμπεθ) οι οποίοι ζουν κάπου στη Νέα Υόρκη γνωρίζονται και έρχονται σε μια σύντομη αλλά έντονη,γεμάτη πάθος,ερωτική συνεύρευση που θα απενοχοποιήσει το στριπ τιζ και θα κάνει τη λίμπιντο πολλές φορές να βάλει τις φωνές με τις πρωτότυπες (για την εποχή) ερωτικές σκηνές , το σεξ και τις ασυνήθιστες στιγμές διέγερσης.
Το κοινό,βεβαίως, έχει συνδέσει το τραγούδι του Joe Cocker <You can leave your hat on > με την ταινία και την σέξι ξανθιά των 80'ς να γδύνεται μπροστά στον ερωτικό της σύντροφο.Όμως τα μαγικά 06:24' του κομματιού <This city never sleeps> της Annie Lennox και του David Stewart είναι αυτά που περιγράφουν με ήχο την αναμονή,τον πόθο, το συναίσθημα και την επιθυμία των εραστών πριν και μετά από κάθε τους συνάντηση και επαφή.Είναι το ενδιάμεσο διάστημα των εραστών που χωρίζουν μέχρι να ξαναβρεθούν.
Και ακούγεται ακριβώς έτσι : σαν μια γλυκειά ζάλη από τη γεύση του έρωτα που <παίζει> σε slow motion.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα νεανικό ,πραγματικά αξιόλογο ντουέτο τους Andy και James που γνωρίστηκαν στο πανεπιστήμιο και γεμάτοι από συναισθηματισμό,εμπνευσμένοι από τους ήχους της σόουλ και τους πολύπλοκους ήχους των συνθεσάιζερς δημιούργησαν τους HONNE.
Το όνομα τους εμπεριέχει συναισθηματική προέλευση και προέρχεται από την Ιαπωνική λέξη honne που σημαίνει τα <αληθινά συναισθήματα> ή την <επιθυμία>.
Οι επιρροές τους είναι από μεγάλα ονόματα και συνθέτες της σόουλ όπως ο Quincy Jones ενώ η φωνή του Andy θυμίζει σε αποχρώσεις τη φωνή του Bill Weathers.Οι στίχοι τους αναφέρονται στην πραγματική ζωή και σε γεγονότα που συμβαίνουν στην καθημερινότητα.
Ο κτύπος στο ταμπούρο με τη ραγδαία αύξηση των synths και τα φωνητικά που αποπνέουν τη νοσταλγία και αυτό το ιδιαίτερο feeling καθιστούν το <Coastal Love> ένα από τα ξεχωριστά tracks για τον Mr Soul το 2015.
Οι ίδιοι χαρακτηρίζουν τη μουσική τους ζεστή και αισθησιακή σε μια κρύα νύχτα.
Είτε με ευρώ είτε με δραχμή: οι απατεώνες ,τα λαμόγια , οι ψεύτες και οι κλέφτες το ίδιο θα είναι : Απατεώνες , λαμόγια , ψεύτες και κλέφτες.
Ακόμα κι αν έβγαινε μια κυβέρνηση που θα μπορούσε , με ένα μαγικό ραβδί , να τους σβήσει όλα τους τα χρέη (χρέη που δημιούργησαν παίρνοντας δανεικά με τα οποία τελικά το μόνο που ικανοποίησαν ήταν η ματαιοδοξία τους...αναφέρομαι στις συγκεκριμένες αυτές περιπτώσεις που μόνο λίγες δεν είναι...) μετά από λίγα χρόνια πάλι στον ίδιο παρανομαστή θα κατέληγαν.
Και αυτό διότι τα πάντα είναι θέμα νοοτροπίας.Ακόμα και η περιβόητη και αληθινή δημοκρατία χρειάζεται ουσιαστική και εποικοδομητική νοοτροπία για να την απολαύσεις.
Διαφορετικά μετατρέπεται σε δημοκρατία της διαφθοράς.
Μόνο που η ελληνική νοοτροπία - ειδικά από το '80 και μετά - είναι εκείνη που θέλει διαρκώς να μετατέθει τις ευθύνες της στους άλλους. Στους ξένους, στις θεωρίες συνωμοσίας και στους εξωτερικούς πανίσχυρους παράγοντες.Είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό αυτών των ανθρώπων ανά την ελλήνική επικράτεια που έχει <ποτιστεί> με αυτή τη νοοτροπία.Σα να μην ψήφισε ποτέ όλους αυτούς τους πολιτικούς,ξανά και ξανά,που μας οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα.Ένα τεράστιο κομμάτι της κοινωνίας τους έδινε κατ'επανάληψη για πολλά χρόνια την ψήφο του,δηλαδή την εξουσία να διαχειρίζεται τις τύχες μας.Κι όμως αυτό το προσπερνάμε!
Γι'αυτό το μεγάλο ποσοστό ,λοιπόν,υπάρχουν οι αόρατοι εχθροί της Ελλάδας(της ομορφότερης χώρας του κόσμου) που το μόνο που θέλουν είναι να την ρημάξουν και να την εκμεταλλευτούν.
Βολεύει πάρα πολύ αυτή η εκδοχή για να αποτινάξουμε από πάνω μας την όποια ευθύνη μας αναλογεί.
Βολεύει πάρα πολύ πάντα να φταίει κάποιος άλλος καθώς η αυτογνωσία και η αυτοκριτική προυποθέτουν προσπάθεια και τίμιες αποφάσεις.(Μα αν πράγματι θέλαμε να είμαστε τίμιοι και καθαροί θα είχαμε στείλει στη φυλακή όλους τους <Τσοχατζόπουλους>. Αφού πρώτα είχαμε εκποιήσει υπέρ του ελληνικού δημοσίου τις αποδεδειγμένα (μετά από παρέμβαση οικονομικού εισαγγελέα ) κλεμμένες περιουσίες του κόσμου.
Δυστυχώς για τους έλληνες η νοοτροπία του <Ωχ αδελφισμού> που έσπειρε ο παπανδρεισμός δεν γίνεται να <κουμπώσει> σε ένα παγκοσμιοποιημένο πια περιβάλλον.Αυτή πληρώνεται σήμερα.
Αυτή τη νοοτροπία θα πληρώσουν και οι επόμενες γενιές.
Δείτε τις ελληνικές ταινίες των 60'ς και 70'ς.Προσέξτε τους χαρακτήρες και τα πρότυπα.Το ταλέντο και τις ερμηνείες των ηθοποιών.(Και ας μην είχαν τα μέσα που είχαν οι μεταγενέστεροι λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας)Το χιούμορ και την αλληλεγγύη στα σενάρια.Ακόμα και η <κακή> πλευρά των ανθρώπων (γιατί ποτέ δε ζούσαμε σ'ενα κόσμο φτιαγμένο από αγγέλους...) είναι λιγότερο <κακή>!
Μετά δείτε και τις ελληνικές ταινίες των 80'ς.Τα πρότυπα,την νέα ατμόσφαιρα στα σχολεία..(Αυτή η έρημη Εκπαίδευση η Αγωγή και η Παιδεία που ξεκινά από το σπίτι και συνεχίζεται στο σχολείο).Τα νέα προοδευτικά συστήματα στην εκπαίδευση...Δεν θα σχολιάσω ηθοποιούς,μόδα και ερμηνείες.Κάντε μόνοι σας τη σύγκριση.
Ακούστε την ελληνική μουσική των 60'ς και 70'ς.Ακούστε και την ελληνική μουσική των '80'ς.
Θα καταλάβετε πως (πλήν ελαχίστων και παραδοσιακών εξαιρέσεων ) η έκπτωση αξιών και κακογουστιάς δεν έχουν όρια.Αποτέλεσμα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας μιας ελληνικής κοινωνίας που έχει ήδη αρχίσει να μετασχηματίζεται ,όπως ένας μεθυσμένος καπετάνιος που μέσα σε μια νύχτα ξοδεύει όλες του τις οικονομίες σε κάποιο λιμάνι. Εκεί ήταν η αρχή του τέλους.
Οι σημερινοί <δραχμάνθρωποι> που διακαώς επιθυμούν την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα είναι εκείνοι που, προφανώς, έχουν τα λεφτά τους <εξω> (μιλάμε για χρήματα που <μάζεψαν> εντός Ελλάδος...) και θα έχουν το ανάλογο όφελος από μια τέτοια μεταβολή του νομίσματος.
Αρκετοί από αυτούς ως Golden (fat & slim) Boys της Σοφοκλέους(!) με κουστούμια και γραβάτες είχαν μετατρέψει σε μπαρμπουτιέρα (το 1998-99) το Χ.Α.Α.
Μάλιστα ο τότε υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης μετά του πρωθυπουργού της χώρας σε δηλώσεις του για την οικονομία στην τηλεόραση προέβλεπε πως το χρηματιστήριο θα έφθανε στις 7.000 χιλιάδες μονάδες(!) και ουσιαστικά παρότρυνε τον κόσμο να μπεί στο χρηματιστήριο.
Όμως όση ευθύνη είχε η τότε κυβέρνηση που <έσπρωχνε> στη Σοφοκλέους ένα λαό χωρίς την παραμικρή <χρηματιστηριακή παιδεία> (σα να επρόκειτο να παίξει κρίκους σε μπουκάλια στο λούνα πάρκ ) άλλη τόση ευθύνη είχε και ο λαός και ο καθένας ξεχωριστά που παράτησε τις δουλειές του,δέσμευσε τα χωράφια του και τα σπίτια του και βρέθηκε με ένα κινητό και μια εφημερίδα στο χέρι να ομιλεί για μετοχές,αμοιβαία κεφάλαια και το δείκτη της Σοφοκλέους.
Και όταν έκασε η φούσκα πηδούσαν από τα παράθυρα.
Δεν μπορώ να θυμηθώ αν το είπε ο Πλάτων ή ο Τσώρτσιλ αλλά τι σημασία έχει?
Η ουσία είναι η ίδια: Οι λαοί έχουν τους ηγέτες και τις κυβερνήσεις που τους αξίζουν.
Αν πάτε να ψηφίσετε... αναρωτιέστε ακόμα τι θα ψηφίσετε?
Γιατρέ πόσο κάνει η επίσκεψη ?...
Γιάννης Βασιλείου
Από το web Radio παίζει το <Let Me Down Easy> Paolo Nutini
Υπάρχει μια μυθολoγία γύρω από την προέλευση του Mr Soul Radio που μοιάζει εξωπραγματική.'Οπως εξωπραγματική και αιρετική είχε χαρακτηριστεί και η επιστημονική,αστρονομική ανακάλυψη του Γαλιλαίου με το περίφημο <και όμως κινείται> (εννοώντας τη γη) που αναγκάστηκε να ανακαλέσει,γονατιστός, μπροστά στην ιερά εξέταση προκειμένου να αποφύγει τη θανατική καταδίκη.Το φως της αληθινής γνώσης όμως δεν μπορεί να σκεπαστεί.
Ο Mr Soul Radio εμφανίστηκε σύμφωνα με τις μονάδες μέτρησης του ηλιακού συστήματος της γης τέσσερις αιώνες μετά την ύπαρξη του Γαλιλαίου.
Σύμφωνα με το μύθο λοιπόν,η ιστορία του ερωτευμένου ζευγαριού μια ζεστή καλοκαιρινή νύχτα σε μια απόμερη παραλία ,κάπου στην Ελλάδα, που γίνονται μάρτυρες ενός ξεχωριστού φαινομένου καθώς μέσα από τη βροχή των αστεριών, που συντελείται εκείνη τη νύχτα, ανακαλύπτουν τον προπομπό του Mr Soul Radio, μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας.(Δεν αποκλείεται μάλιστα -καθώς όλα τα <στοιχεία> έχουν κατοχυρωθεί - αυτή τη στιγμή που μιλάμε σε κάποιο studio να προβάλλονται οι πρώτες εικόνες και σε κάποια γραφεία να γράφεται το σενάριο για τη παραγωγή μιας ταινίας.)
Ο προπομπός που βρίσκει το ζευγάρι σε ψηφιακή μορφή ενεργοποιείται με μιά από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις στον τομέα της ηλεκτρονικής τεχνολογίας (τεράστιο επίτευγμα όσο και η αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου DNA για την ιατρική επιστήμη) το λειτουργικό πρόγραμμα των windows που ο άνθρωπος γνωρίζει και απολαμβάνει από τον 20 αιώνα.
Το κόκκινο σταθερό γεωμετρικό σχήμα (που θυμίζει και λίγο μπούμερανγκ) αρχίζει να κινείται περιστρεφόμενο γύρω από τον πλανήτη άλλοτε αριστερόστροφα και άλλοτε δεξιόστροφα καταγράφοντας τη μουσική (και τα γεγονότα που κουβαλάει μαζί της ) που θεωρεί σημαντική για να την αναπαράγει όταν και όποτε εκείνο θέλει.
Το μαγικό είναι πως : όταν ο Mr Soul κινείται με κατεύθυνση από δεξιά προς τα αριστερά ακούγονται όλα αυτά που έχουν <ειπωθεί>.Ενώ όταν κινείται με κατεύθυνση από αριστερά προς τα δεξιά ακούγονται αυτά που θα <ειπωθούν>....
Ο Mr Soul δεν αντιγράφεται.Είναι ο εμπνευστής.Καθώς γνωρίζει περισσότερα από αυτά που χρειάζεται και έχει ακόμα να μάθει,(αυτό άλλωστε είναι δουλειά των <ουδέτερων επεξεργαστών> που διαθέτει και του δείχνουν τι θα κρατήσει και τι θα πετάξει) , κυρίως μαθαίνουν από αυτόν όσοι έχουν την τύχη να τον αφουγκράζονται.Δεν πηγαίνει απαραίτητα σύμφωνα με το ρεύμα της κάθε εποχής , τη μόδα, τις αξίες ,με αυτό που θέλουν ή πιστεύουν οι πολλοί ,ή οι λίγοι.
Μπορεί να είναι όλα αυτά μαζί και τίποτα από όλα αυτά!
Υπήρχε πριν και θα υπάρχει και μετά από αυτά.
Στην πραγματικότητα εκείνος επιλέγει εκείνους που θα τον επιλέξουν!'Οπως ακριβώς τα αστέρια ανήκουν και αποκαλύπτονται σε εκείνους που ξέρουν να τα κοιτάζουν.
Ο ήχος είναι επίτηδες έτσι! Γνήσιος.Γήινος.Ακατέργαστος.Όπως πρωτοακούστηκε.Άλλοτε ψηλά και άλλοτε πιό χαμηλά..Μέχρι που να θες να το χαμηλώσεις ή να το παρατήσεις επειδή δυνάμωσε απότομα ή σε τρόμαξε.Δεν έχει σημασία.Έτσι είναι! Άλλοτε από βινύλιο , από κασσέτα ,από φυσικές πηγες ήχου ,ή από ψηφιακή μορφή ο ήχος έτσι είναι!Τίποτα δεν ακούγεται τυχαία.Ακόμα κι αν κάτι επαναλαμβάνεται ή μοιάζει άκαιρο.
Σημασία,πρωτίστως, έχουν τα μηνύματα που μεταφέρονται μέσα από τον ήχο πίσω και μπροστά στο χρόνο.
Από τη στιγμή που πέρασε στη γήινη ατμόσφαιρα ο Mr Soul Radio είναι μια συνεχής αντανάκλαση του πλανήτη.Το Alter Ego του Mr Soul είναι το ανθρώπινο είδος 100 τοις εκατό.Γι όλα αυτά που ήταν και είναι.Για όλα αυτά που θα γίνει.
Έχετε παρακολουθήσει ποτέ τη βραδυνή γραμμή στον ξάστερο ουρανό?...
Θα είστε πολύ τυχεροί αν καταφέρετε να <πιάσετε> το σήμα του.
Από τις εκκλησιαστικές χορωδίες, από τη γκόσπελ,τη σπιρίτσουαλ και τα νέγρικα μπλούζ γεννήθηκε η σόουλ (με την πιό γνώριμη μορφή της, ήχος των:Stax και Μotown) κατά την έναρξη της δεκαετίας του '60.Τα δυνατά φωνητικά, ο ρυθμός, οι τρομπέτες και τα σαξόφωνα χαρακτήρισαν ,αρχικά, αυτό το είδος αντιπροσωπευτικό για την έγχρωμη νεολαία.
Στη συνέχεια η εξέλιξη και η απήχηση της σόουλ τη βοήθησαν να γίνει σε πολλές περιπτώσεις εκφραστής και σύμβολο σε αρκετά από τα κινήματα υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων.Παρόλα αυτά το κίνημα της σόουλ είχε και πολλούς λευκούς υποστηρικτές που μπορούσαν να αντιληφθούν τη δύναμη της διαφορετικότητας.Από τη σόουλ γεννήθηκε η disco, το Hip Hop και η Pop.
Από τα μέσα της δεκαετίας του '70 η funk μουσική,ένα παρακλάδι της soul - καθώς πλέον η μουσική από τα φωνητικά έχει περάσει στους καλλιτέχνες και στον τρόπο που χρησιμοποιούν τα όργανά τους μέσα από πολυμελή σγκροτήματα με αριστουργηματικές ενορχηστρώσεις - δείχνει να επισκιάζει τη σόουλ καθώς την ίδια χρονική στιγμή ξεκινάει και η έκρηξη της Disco με την κομψότητα του χορού. Στα 80'ς η σόουλ θα επιστρέψει με την άνοδο της disco-soul και του Hip Hop και στη συνέχεια φορώντας το μανδύα της urban soul θα κυριαρχήσει στα μουσικά δρώμενα.
Σε αρκετά από τα προγράμματά του ο Mr Soul Radio ξαναθυμάται soul-disco και funk αριστουργήματα απευθυνόμενος σε ακροατές με παιδεία και κοινή μουσική αισθητική.
